سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خودپسندی ضد درستی و آفت خردهاست . [امام علی علیه السلام]
اعتقاد و باور به امام زمان (ع) و معرفت و محبت ایشان از نظر فردی، خانوادگی و اجتماعی دارای تأثیرات مثبت فراوانی است که شناخت این آثار موجب افزایش دلبستگی و تشویق بیشتر در جهت تقویت مبانی ولائی انسان در محیط خانواده و روابط خانوادگی و تربیت فرزندان خواهد شد. برخی از فوائد مهدی محوری در خانواده عبارت است از:

1. وجود حامی معنوی


از سلسله نیازهای انسان، نیاز به معنویت و نورانیّت باطن است، در این راستا یکی از نیازهای آدمی، نیاز به حامی معنوی، پدر روحانی و ارتباط ملکوتی با انسانهای عرشی است.
خانواده های مهدی باور به زیباترین شکل ممکن می توانند از وجود مقدس و نازنین امام مهدی (ع) به عنوان پدر معنوی و حامی روحانی خود بهره مند شوند. حضرت علی (ع) در توصیف شخصیت امام می فرماید:
(فالإمام...الأبُ الشفیق مَفزَعُ العِبادَ فی الدَّواهی...) (1)
«امام پدری مهربان و پناهگاه بندگان در مصائب، سختی ها و گرفتاری هاست.»
حضرت صاحب (ع) در خطاب به شیخ مفید (رحمه الله) می فرمایند:
(إنّا غَیرُ مَهمَلین لِمُراعاتِکُم و لا ناسینَ لِذِکرکُم....) (2)
«ما در رسیدگی و سرپرستی شما، کوتاهی و اهمال نکرده ایم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم.»

2. وجود ناظر اخلاقی و دینی


در یک جامعه آرمانی و اسلامی، اصل (ألم یَعلَم بأنَّ الله یَری) (3) کاربرد ویژه ای دارد. که باعث نگهداری خویشتن و مراقبتهای ویژه فردی برای هر کسی می شود.
در این میان، خانواده های مهدوی باور و مهدی یاور به یک احساس زیبای دیگری نیز می رسند و آن احساس نظارت مستقیم امام عصر(ع) بر زندگی و اعمال و رفتار و گفتار آنهاست.
بر اساس عقائد دینی، ما امام را ناظر بر اعمال خود می دانیم. قرآن کریم در این زمینه می فرماید:
(وَ قُل اعمَلُوا فَسیَری اللهُ عَمَلکَُم و رسولُهُ و المُؤمنونَ.) (4)
«بگو عمل کنید که خداوند و رسول او و مؤمنان (امامان) اعمال شما را می بینند.»(5)
در یک خانواده ی امام زمانی، میان اعضاء احساس این نظارت و عنایت حضرت، وجود دارد، لذا در انجام اعمال نیک وخیر با سرعت و شتاب افزونتری بر دیگران اقدام می کنند و به هنگام انجام معصیت و گناه خود را تحت نظر و کنترل محسوس حضرتش می بینند و از آن فاصله می گیرند.
حضرت مهدی (ع) در نامه ای خطاب به شیخ مفید (رحمه الله) می فرمایند:
(فانّا نُحیطُ عِلماً بِأنبائکُم و لا یَعزُبُ عنَّا شیءٌ مِن أخبارکم.) (6)
«ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیزی از اوضاع شما بر ما پوشیده نمی ماند.»

3. بهره مندی از دعای خیر امام زمان (ع)


یکی از درخواستهای مهم و سازنده هر شیعه، بهره مندی از دعای خیر امام عصر (ع) می باشد، کسی که حجت زمان است و دعای او به درگاه خداوند متعال مستجاب می باشد.
همواره به یاد آن حضرت بودن، دعا کردن برای تعجیل در فرج ایشان و حرکت در مسیر رضایت آن امام غایب، ما را مشمول دعاهای خیر ایشان می کند. طلب دعای خیر و بهره مندی از دعای حجت خدا در روی زمین، آموزه ای است که فرهنگ اهل بیت (ع) و لسان ادعیه به ما می آموزد.
در دعای ندبه می خوانیم:
(وَهَب لَنا رأفَتهُ وَ رَحمَتَه و دُعائَهُ و خَیرَه ما نَنالُ به سَعهً مِن رَحمَتِک.) (7)
« به ما مهر و محبت و دعا و خیر او را عطا فرما تا به وسیله ی آن به رحمت (خاص) تو برسیم.»
امام زمان (ع) در نامه خود به شیخ مفید (رحمه الله) می فرمایند:
(لأنَّنا مِن وراءِ حِفظِهم بالدعاء الَّذی لا یحجب عن مَلِکِ الأرضِ و السَّماء فَلتطمئِنَّ بذلک مِن أولیائِنا القُلوب وَلیَثِقُوا بِالکِفایه منه و ان راعَتهُم الخُطُوب.) (8)
«چرا که ما مؤمنان شایسته کردار را با نیاش و دعایی که از فرمانروای آسمان ها و زمین پوشیده نمی ماند، حفاظت و نگهداری می کنیم. بنابراین، قلبهای دوستان ما به دعای ما به بارگاه الهی، آرامش و اطمینان یابد و به کفایت آن آسوده خاطر باشند. گر چه درگیری های هراس انگیز، آنان را به دلهره افکند.»

4. سیره ی امام عصر (ع) الگو و متد خانواده های مهدوی


از نیازهای تربیتی انسان در مسیر رشد و تکامل، نیاز به الگو و مدل برای الگوگیری و الگو برداری است. در همین راستا خانواده های امام زمانی، دارای برترین الگو و زیباترین مدل انسانی هستند. آنان از عظیم ترین پشتوانه ی تربیتی برخوردارند و با شناخت و تأسی به سیره ی عملی امام عصر (ع) از امکان رشد و ترقّی بسیار بالائی برخوردارند.
سیره ی حضرت مهدی (ع) در ابعاد گوناگونی همچون سیرت دینی، سیرت خُلقی، سیرت عملی، سیرت انقلابی، سیرت تربیتی، سیرت مالی، سیرت اصلاحی و سیرت قضایی قابل بحث و بررسی است و خانواده های مهدی باور با الهام گیری از این سیره ها، به امام خویش اقتدا می کنند.

5. دفع بلاها و آفات


زندگی شیرین و استمرار حیات انسان به دو عامل اساسی وابسته است:
* وجود نعمتهای الهی و بهره مندی مستمر از آنها
* مصونیت از بلاها و آفات در زندگی
معمولاً ما نسبت به هر دو عامل بی خبر و غافلیم، اما عده ای از خواص با بهره مندی از هوشیاری و آگاهی خاص در برابر نعمتهای الهی شکرگزارند، همواره متذکر نعمتها بوده و استمرار و فزونی آنها را از خداوند طلب می کنند.
اما در خصوص دفع و مصونیت از بلاها و آفات، حتی بسیاری از خواص هم توجهی ندارند، زیرا از کمیت و کیفیت آنها بی خبرند. امام حسین (ع) در روز عرفه در مورد دفع خطرات و آفات از زندگی انسانها می فرمایند:
(وَ عَظُمَت آلاؤکَ فَأیُّ أنعُمِکَ یا الهی اُحصی عَدداً أو ذِکراً أم أیُّ عطاؤکَ أقَوَمُ بها شُکراً و هُما یا ربِّ اکثرُ مِن أن یُحصیها العادُّونَ أو یبلُغَ علماً بها الحافِظون ثُمَّ ماصَرفتَ و درَأتَ عنّی أللهمَّ مِنَ الضُّرَّ و الضَّراءِ اکثَرُ ممّا ظَهرَ لی مِن َ العافیه والسَّرّاءِ...)
«و نعمت هایت بزرگ است پروردگارا! کدامین یک از نعمتهایت به ذکر و شمارش درآید؟ کدامین یک از عطایای تو را به شکرش قیام توان کرد؟ در حالی که نعمت ها و عطایایت بیش از آن است که شمارشگران از عهده ی شمارش آنها بر آیند یا حافظان به آن دانا شوند. بار پروردگارا! آن رنج ها و زیانها را که از من به لطفت دفع کرده ای بیش از آن نعمت و عافیتی است که برایم آشکار شده است.»
بر اساس این دعا معلوم می گردد یکی از الطاف خفیه ی الهی بر مؤمنان دفع بلاها و آسیب هاست، همچنین یکی از آثار وجودی امام عصر (ع) برای ما دفع ضرر و زیان و آسیب ها و بلاها می باشد.
در این خصوص خانواده های مهدوی، به خاطر ارتباط بیشتر با امام زمان (ع) مورد عنایت ویژه آن حضرت قرار می گیرند و همه ی خطرات زمینی و آسمانی با دعای خاص امام زمان (ع) از ایشان مرتفع می گردد.
حضرت ولی عصر (ع) در همین زمینه می فرمایند:
«إنّا غیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکُم و لا ناسِینَ لِذِکرکُم و لَولا ذلک لَنَزَلَ بِکُمُ اللاوَاءُ و اصطلَمَکُمُ الأعداءُ.) (9)
« ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم و اگر جز این بود از هر سو گرفتاری به شما رو می آورد و دشمنانتان، شما را از میان می بردند.»
همچنین در کلامی دیگر امام زمان (ع) درمقام معرفی برکات وجودی خود فرموده اند:
(أنا خاتَمُ الأوصیاءِ و بِی یَدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن أهلی و شیعَتی.) (10)
«من آخرین جانشین پیامبر خدا (ص) هستم و خدای تعالی به [سبب وجود] من بلاها را از خاندان و شیعیانم دور می کند.»

فضاسازی خانه با نام و یاد امام زمان (ع)


کارشناسان مسائل تربیتی در بیان اهمیت فضاسازی و نقش فضای مناسب در تربیت انسان گفته اند: « ما از عهده تربیت تک تک افراد بر نمی آییم مگر زمانی که فضای مناسبی برای این امر مهیا کنیم.»
تأثیر فضا در تربیت روح و روان تا آنجا اهمیت دارد که برای عبادت در اسلام، اماکن و جایگاه های ویژه ای تعریف شده است و تجربه گواهی می دهد بسیاری از افراد تحت تأثیر فضای معنوی عبادتگاهها و سرزمین های مقدس به انقلاب درونی دست یافته اند، همچنین برای تسهیل ارتباط با امام زمان (ع) توصیه شده است در مکانهای منسوب به حضرت همچون سرداب حضرت، مسجد کوفه، مسجد سهله، مسجد جمکران و...حاضر شویم.
براساس همین قاعده برای برقراری و تعمیق ارتباطات با اهل بیت (ع) و بویژه امام زمان (ع) راهکارهای گوناگونی برای آماده سازی محیطی سرشار از یاد اهل بیت (ع) پیشنهاد می گردد تا متناسب با ظرفیتهای معنوی و علاقه مندی افراد بکار گرفته شود:
1. نصب تابلوی شریف صلوات بر محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
2. نصب تابلوهایی از سخنان معصومین (ع) و به ویژه امام عصر (ع)
3. خواندن اشعار و یا نصب تابلوهایی که حاوی اشعاری در مدح امام زمان (ع) است.
4. نصب تابلوهای طراحی شده با موضوع مهدویت
5. استفاده از ساعت دیواری که در آن به نحوی از امام زمان (ع) یاد شده است.
6. استفاده از زنگهایی که آهنگ آن «یا مهدی» و « یا علی» می باشد.
7. نصب صندوق صدقات درخانه و صدقه دادن روزانه برای سلامتی امام زمان (ع)
8. تهیه یک کتابخانه خانگی از کتابهایی که در مورد امام زمان (ع) نوشته شده است و همت گماشتن به مطالعه وتشویق فرزندان به مطالعه در موضوع زندگی حضرت.
9. اهدای سررسیدهای مذهبی و امام زمانی به کودکان.
10. اهدای جا کلیدی هایی که نام مبارک حضرت ولی عصر بر آنها نقش بسته است.
11. استفاده از CD و کاست هایی که دارای اشعار مداحی درباره ی امام زمان (ع) است.
12. استفاده از نورپردازی مناسب در خانه با رنگهای سبز یا آبی و ایجاد فضایی معنوی و عبادی
13. برگزاری جشن های خانگی و چراغانی اگرچه مختصر، به مناسبتهای نیمه شعبان، سالروز به امامت رسیدن آن حضرت و...
14. شروع غذا با نام خدا و یاد امام زمان (ع) و دعای فرج
15. تهیه هدیه برای همسر و عیدی دادن به فرزندان در ولادت ائمه (ع) و مناسبت ها و بویژه روز پانزدهم شعبان.
16. آشنائی و آشناسازی خانواده با مراکز، بنیادها و مؤسساتی که در مسیر امام زمان (ع) و در جهت نشر معارف آن حضرت، فعال هستند.
17. پرداخت خمس و آموزش نحوه پرداخت خمس و انجام حسابرسی سالانه به فرزندان جهت احقاق حق اهل بیت (ع)
18. آموزش و عادت دادن فرزندان به اینکه در هر کار خیری رضایت امام زمان (ع) را در نظر بگیرند.
19. حفظ و تلاوت دعاهای مربوط به آن حضرت و تشویق فرزندان به حفظ و تلاوت آنها، دعاهایی چون: دعای فرج، دعای عهد و...
20. اقامه نماز اول وقت و تشویق فرزندان به آن به عنوان اقتداء به امام زمان (ع)
21. هدیه دادن عطر، لباس، سکه و... به کودکان به نام مبارک امام زمان (ع)
22. یاد کردن از امام زمان (ع) و مأنوس بودن با آن حضرت در روزهای جمعه(11)
23. شرکت در محافل دعای ندبه و مسافرت به مکانهایی که منتسب به ایشان است(مانند مسجد جمکران و...)
24. پاسخ به سؤالات و طرح و مذاکره مباحث امامت و مهدویت در محیط خانواده
25. کمک به نیازمندان و امداد رسانی به طبقات آسیب پذیر به احترام و به یاد امام زمان (ع) و به عنوان پیروی از سیره ی پیشوایان.
26. کمک فکری و غیر فکری خانوادگی دادن به خانواده های نیازمند، بی سرپرست و بد سرپرست.

پی‌نوشت‌ها:

1. بحارالانوار، ج 25، ص 171.
2. احتجاج، ج 2، ص 497.
3. علق/ 14 (آیا « آدمی » ندانست که خداوند می بیند؟)
4. توبه/ 105.
5. حضرت صادق (ع) در ضمن روایتی «مؤمنون» را به ائمه اطهار (ع) تفسیر نموده و فرمودند: (هُمُ الائمه تُعرض علیهم اعمالُ العباد کل یومٍ إلی القیامه.) « آنان (مؤمنون) امامان هستند که اعمال بندگان هر روز تا قیامت به ایشان عرضه می شود.» بصائر/ ص 427.
6. احتجاج، ج2، ص 497.
7. بحار الانوار، ج 99، ص 408.
8. احتجاج طبرسی، ج 2، ص 596.
9. بحار الانوار، ج 53، ص 174.
10. کمال الدین، ج 2، ص 171.
11. برای آگاهی بیشتر از این بحث به کتاب «شهاب قبس» (راهکارهای پرورش و آموزش فرزندان بر محبت اهل بیت (ع) اثر دیگر مؤلف) مراجعه فرمایید.

منبع: نیلی پور، مهدی؛ (1388)، خانواده مهدوی، اصفهان: مرغ سلیمان، چاپ سوم

کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/9/18:: 10:37 صبح     |     () نظر

اگر تا به حال یک‌بار برای گردش تفریح یا ورزش به جنگل رفته باشید، می‌دانید که می‌شود بسادگی در جنگل گم شد. کمی سرخوشانه قدم‌زدن و در عمق جنگل جلو رفتن کافی است تا دیگر نتوانید راه را پیدا کنید، چون در عمق جنگل همه چیز شبیه هم می‌شود. درخت‌ها آنقدر شاخ و برگ دارند که نمی‌شود هیچ تفاوتی را بین‌شان پیدا کرد یا نشانه آشنایی برای پیدا‌کردن راه در بین‌شان دید. اما جنگل واقعا این‌طور نیست، در جنگل هم می‌شود راه را پیدا کرد. اگر نشانه‌های جنگل را بشناسیم، نشانه‌هایی که مخصوص محیط جنگل هستند.

 

این پوشش سبزرنگ که از زیرآوار برگ‌های پاییزی بیرون زده و بر تنه این درختان نشسته خزه است. خزه‌ها از قدیمی‌ترین گیاهان زمین هستند و 12 هزار گونه از آنها در زمین می‌روید. این گیاهان ابتدایی که حتی اندام گیاهان امروزی مثل ساقه و ریشه و برگ را هم ندارند، یکی از نشانه‌های جنگل هستند. آنها برای حفظ رطوبت به طور گروهی می‌رویند و همان طور که در عکس دیده می‌شود در یک سمت درختان بیشتر از سمت دیگر روییده‌اند. دلیل‌این مسأله رطوبت و البته یک نشانه خوب برای پیدا‌کردن راه در میان انبوه درختان است، اما این نشانه چیست؟ در نیمکره شمالی هرچه به مناطق شمالی تر برویم آفتاب مایل تر و از سمت جنوب می‌تابد. بنابراین نیمه جنوبی تنه این درختان در همه سال زیر تابش مستقیم آفتاب است. این تابش آفتاب خزه‌های محتاج رطوبت زیاد را در نیمه‌ای از درخت که به سمت جنوب است از بین می‌برد. همان‌طور که در عکس می‌بینید خزه‌ها در قسمت‌های نزدیک به زمین دور تا دور درخت را گرفته‌اند چون می‌توانند رطوبت را از خاک تامین کنند، اما در مناطق بالاتر ساقه درخت در نیمه رو به جنوب خشک شده‌اند. بنابراین اگر در جنگل گم شدید، یادتان باشد آن سمت درختان که مهمان این گیاهان چند میلیون ساله هستند رو به شمال است و سمت خشک تنه درختان جنوب را نشان می‌دهد. پس وقتی وارد جنگل می‌شوید یادتان باشد از کدام سمت وارد شدید و کافی است برای خروج در خلاف جهت ورودتان راه بروید.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/9/18:: 9:2 صبح     |     () نظر

103 سال پیش وقتی نخستین هواپیما از عرض کانال مانش گذشت، عصر جدیدی برای بشر رقم خورد که آینده او را بشدت تغییر داد.

طی این دوران، برادران رایت سفرهایی را برای پرواز نمایشی در اروپا آغاز کردند تا مردمی را که سال‌ها پرواز را ناممکن می‌پنداشتند، متقاعد کنند عصر جدیدی آغاز شده است و به این ترتیب بتوانند حمایت سرمایه‌گذاران و از آن مهم‌تر دولت‌ها را برای پول خرج کردن در این صنعت جدید جلب کنند.

نیروهای نظامی کشورهای مختلف در طول جنگ جهانی اول بتدریج متوجه شدند هواپیما نه‌تنها ابزار مفیدی در جنگ است، بلکه می‌تواند نتیجه جنگ را بکلی عوض کنند. در نتیجه در سال‌های پایانی جنگ جهانی اول، انواع هواپیماها و سایر وسایل پرنده مثل بالن، فضای جنگ را پر کرد. در این سال‌ها، هواپیما نشانی از ترس بود. در جنگ دوم به نسبت جنگ اول از هواپیما استفاده وسیع‌تر و کارآمدتری صورت گرفت. با پایان یافتن جنگ جهانی دوم، جهان چهره‌ جدیدی به خود گرفت. فعالیت‌هایی برای استفاده هر‌چه ارزان‌تر و وسیع‌تر از هواپیما برای جابه‌جایی بار و مسافر انجام گرفت که به نامگذاری این دهه به عنوان عصر مسافرت‌های هوایی طولانی منجر شد. به عنوان مثال می‌توان به پرواز چهار هواپیمای داگلاس ورلد کروزر آمریکایی برای سفرهای 175 روزه 28 هزار مایلی به دور دنیا برای استفاده علاقه‌مندان اشاره کرد.

در این بین افراد ماجراجویی هم بودند که از روزمرگی‌ها و تفریحات یکنواخت خسته شده و به دنبال نوع جدیدی از تفریحات بودند تا هیجان بیشتری را تجربه کنند. این افراد بیشتر در روزهای تعطیل به سراغ طیاره‌های آهنی خود می‌رفتند تا با آن چرخی در آسمان بزنند و هوایی تازه کنند؛ اما صدای موتور این طیاره‌ها آنقدر زیاد بود که گاهی مزاحم مراسم مذهبی مردم در کلیساهای اطراف می‌شد. از این‌رو مسئولان کلیسا به فرمانداران فشار وارد کردند که به این وضع سر و سامانی بدهند.

بالاخره پس از مدتی اولین قانون در هوانوردی جهان پا به عرصه وجود گذاشت، اما با گذشت زمان و افزایش تعداد هواپیماها و دامنه پرواز آنها از مرز‌های جغرافیایی، قوانین بین‌المللی بیش از هر زمانی احساس می‌شد. به همین دلیل 52 نماینده کشورهایی که دارای صنعت حمل و نقل هوایی بودند، در روز 16 آذر 1323 خورشیدی در شیکاگو دور هم جمع شدند تا سازمانی بین‌المللی را برای سامان دادن به قوانین این صنعت تاسیس کنند.

در پنجاه و دومین سالگرد تاسیس این سازمان در سال 1375 خورشیدی، روز 16 آذر به نام روز جهانی هواپیمایی کشوری نامگذاری شد.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/9/18:: 9:1 صبح     |     () نظر

معمولا وقتی سوار هواپیما می‌شویم، شکوه پرواز و دنیایی از دانش و فناوری که این غول پرنده را به آسمان می‌برد، چنان آدم را مبهوت می‌کند که فراموش می‌کنیم اگر پشتیبانی‌های زمینی نبود، ما آن بالا در امنیت پرواز نمی‌کردیم. وقتی روی صندلی خود در یک هواپیما بر فراز آسمان پرواز کرده و گستره اغواکننده آسمان آبی یا عظمت زیبای اقیانوس زیر پایتان را تماشا می‌کنید، هرگز فکرش را هم نمی‌توانید بکنید چند کیلومتری دورتر از شما توفانی در حال شکل گرفتن است که می‌تواند مانع فرود هواپیما، در فرودگاه مقصد شود.

در همان حال ، بخش بزرگی از کارکنان هواپیمایی کشوری هر سرزمینی که در آن پرواز می‌کنید با چشمانی تیز و دقیق، تغییرات لحظه‌ای و رایانه‌ای صفحات سبز رنگ رادار را زیر نظر دارند تا شما پروازی آرام و لذتبخش را تجربه کنید. روز جهانی هواپیمایی کشور بهانه‌ای شد تا در آستانه فرارسیدن این روز، مصاحبه‌ای با محمدصادق دیجوری، عضو هیات علمی دانشگاه هواپیمایی کشوری و مشاور عملیات هوانوردی در شرکت فرودگاه‌های کشور داشته باشیم که در ادامه می‌آید.

در وهله اول برای یک پرواز امن و ایمن چه اقداماتی ضرورت دارد؟

نخستین کار برای پرواز هواپیما از دیدگاه مراقبت پرواز این است که طرح پرواز از سوی خلبان تکمیل شود. این طرح پرواز شامل 18 آیتم است. خلبان باید قبل از انجام پرواز فرم طرح پروازی مورد نظر را در واحد بریفینگ مراقبت پرواز یا اتاق توجیه خلبانان ارائه دهد و مشخص کند که پرواز باید از چه مبدایی با چه نوع پروازی و در چه مسیری و در چه ارتفاعی آغاز و در نهایت در کدام فرودگاه فرود آید. این طرح پس از بررسی‌های لازم و نداشتن مشکل و تائید مراقبت پرواز، وارد چرخه ارتباطی می‌شود. پس از آن اطلاعات مندرج در فرم طرح پرواز از طریق واحد مخابرات و شبکه‌های مخابراتی هواپیمایی به آدرس فرودگاه مبدأ، مقصد و واحدهایی که با این پرواز روبه‌رو خواهند شد، ارسال می‌شود. مرحله بعدی آن خلبان باید برای روشن کردن موتور هواپیما مجوز داشته باشد. این اجازه از سوی برج کنترل صورت می‌گیرد (روند اجرای پرواز از این مرحله آغاز می‌شود). پس از آن نیز برج کنترل، هماهنگی‌های لازم مجوز حرکت این پرواز را با واحدهای محدوده فرودگاه و کنترل مسیر انجام می‌دهد؛ محدوده کار برج مراقبت از پرواز، فضای اطراف فرودگاه است. معمولا این فضا حدود 5 مایل یا 8 کیلومتر تعریف می‌شود. پس از آن پروازها تحت کنترل واحد دیگری به نام تقرب قرار می‌گیرند. این واحد به تعداد پروازهای فرودگاهی بستگی دارد که معمولا بین 25 تا 70 ناتیکال مایل (حدود 40 تا 110 کیلومتر)‌ متغیر است. در نهایت هم راه‌های هوایی از طریق مرکز کنترل پرواز کنترل می‌شوند.

هواپیمایی کشوری از وقتی که من تصمیم به سفر هوایی می‌گیرم تا زمانی که به مقصدم برسم، چه حجمی از دانش و فناوری برای انجام شدن امن و دقیق این تصمیم من به کار برده است؟

ابزارهایی که مورد استفاده کنترل هواپیما قرار می‌گیرد، انواع مختلفی دارند. در درجه اول ارتباط رادیویی و مکالمات استاندارد رادیویی هواپیما و واحد کنترل‌کننده برقرار می‌شود. در این ارتباطات مقررات و استاندارد‌هایی مانند استفاده از زبان بین‌المللی وجود دارد که خارج از این چارچوب عمل نمی‌شود. در این استاندارد هر نوع خواسته‌ای، یک جمله مخصوص خود را دارد که به کار برده می‌شود. اصولا هر نوع ارتباطی که برقرار می‌شود برای درخواست یا اعلام موقعیت است تا کنترلر واحد کنترل، متوجه وضع هواپیما مانند موقعیت و ارتفاع پرواز شود و حتی موقعیت بعدی هواپیما را نیز پیش‌بینی می‌کند. اطلاعاتی که خلبان ارائه می‌دهد به دو صورت ثبت می‌شود؛ نخست از طریق فرم‌ها که اطلاعات به صورت کد وارد می‌شوند (نوار شاخص پرواز). دوم اطلاعات به صورت الکترونیکی در رایانه ثبت می‌شود و اطلاعات دریافتی با اطلاعات پردازش شده قبلی به صورت کد درمی‌آید. براساس این اطلاعات می‌توان پیش‌بینی کرد که شرایط آینده پروازها چه خواهد شد و چه مجوزهایی صادر شود که کاملا سلامت پرواز را تضمین کند. مراقبت پرواز شرایط احتمالی این پرواز را بررسی و سعی می‌کند تا هواپیما در یک فاصله و محدوده مشخص افقی و عمودی جدا از یکدیگر نگه داشته شوند که به آن اصطلاحا جدایی استاندارد می‌گویند. همچنین سیستم دیگری نیز به نام

استاندارد

با توجه به اتوماتیک شدن بسیاری از فرآیندهای پروازی، آیا هنوز هم دستورالعمل‌ها، برای تیم پشتیبانی زمینی یک پرواز، سختگیرانه هستند؟


دیجوری: هنگامی که به آسمان نگاه می‌کنید، آن را زیبا و بیکران می‌یابید که هیچ مانعی برای پرواز در آن به چشم نمی‌خورد اما پرواز با هواپیما حساسیت‌های خاص خود را دارد چراکه این پرنده‌ آهنین صدها جان عزیز را با خود به مقصد می‌برد

 

 

صحبت از استاندارد و قانون و پیمان کردید. چه کسی قوانین حاکم بر جهان هوانوردی را تهیه و ابلاغ می‌کند؟

پس از جنگ جهانی دوم که تعداد زیادی هواپیما برای مصارف جنگی ساخته شده بود، تصمیم گرفته شد این هواپیماها برای تجارت هم استفاده شوند. برای این‌که این فعالیت‌ها از حالت جنگی خارج شوند و به صورت کشوری درآیند، مقرراتی مبنی بر پیمان شیکاگو تدوین شد. تدوین این پیمان در سال 1944 زمینه‌ساز ایجاد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشور شد. پس از آن برای آن‌که مقررات تدوین شود و به کارها سر و سامان داده شود، 18 آیتم بتدریج با سپری شدن زمان تدوین شده است.

آیا قوانین خاصی هم درباره خلبانان در همین پیمان قید شده است؟

بله، همین‌طور است. بخش مهمی از یک پرواز تجاری در دست خلبان است و به توانمندی‌های آمادگی جسمانی و قدرت روحی او بستگی دارد.

در یکی از بندهای این اساسنامه چگونگی مشخصات ظاهری، معلومات و قابلیت‌ها و توانمندی‌ها و چگونگی وضع سلامت جسمی خلبانان در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال در این بند باید قد خلبان زیاد بلند یا کوتاه نباشد، چون هر دو حالت ایراد محسوب می‌شود. همچنین خلبان باید از سلامت جسمی و روحی مناسبی برخوردار باشد به همین دلیل سلامت جسمی این افراد بنا بر نوع حساسیت کارشان به طور دوره‌ای در مدت شش ماه تا یک سال از نظر علمی و پزشکی مورد بررسی قرار می‌گیرد. همچنین قانون و مقررات پرواز جنگنده‌های نظامی با پروازهای کشوری بسیار متفاوت است، زیرا این افراد باید تحت شرایط خاصی ماموریتشان را به انجام برسانند، به همین دلیل فشار خون و حتی سلامت دندان مانند پرکردن دندان نیز می‌تواند برای پروازهای نظامی گاهی دردسر‌ساز باشد بنابراین ضرورت دارد این افراد از نظر جسمی و توان فیزیکی قوی برخوردار باشند تا هنگام اوج‌گیری یا شیرجه زدن بتوانند فشار زیاد را تحمل کنند؛ گاهی ممکن است در ارتفاعات بالا سیستم تنظیم فشار هواپیما از کار بیفتد و خلبان دچار مشکل تنفسی بشود، به همین دلیل باید توان جسمی قوی داشته باشد تا بتواند برای رسیدن به ارتفاع مناسب و کار انداختن مجدد سیستم زمانی را تحمل کند. همچنین به دلیل این‌که ما اطلاع دقیقی از زمان رخ دادن شرایط اضطراری نداریم باید خدمه پرواز مانند مهمانداران نیز آمادگی‌های لازم را داشته باشند، به همین دلیل مقرراتی نیز برای این افراد تدوین شده است و آنها نیز باید آموزش‌های لازم پیرامون این مساله را ببینند تا هنگام اتفاق افتادن پیشامدی، بیشترین کمک را به مسافران داشته باشند، چون همه هدف صنعت هوانوردی مسافران هستند که باید در ایمنی کامل به مقصد برسند.

با توجه به این‌که صنعت ساخت قطعات و تجهیزات و حتی خود هواپیما در کشور ما در حال جدی شدن است، فرآیندی برای تائید یا نظارت بر کیفیت این قبیل محصولات که در صنعت هوانوردی به کار می‌رود وجود دارد؟

از دیگر بندهای این مقررات تدوین شده پیمان شیکاگو، استاندارد عملیات پرواز و صلاحیت پرواز است. اصولا برای تجاری‌سازی یک صنعت، حداقل استانداردی تعریف شده است که سازنده هواپیما باید آن را رعایت کند. در این استانداردها تعیین می‌شود که هواپیما باید چه نوع شرایط و خصوصیاتی برای بدنه و موتور و پروازش داشته باشد. تمام هواپیما‌ها با رعایت این حداقل استانداردها، مجوز می‌گیرند. همچنین برای تولید انبوه در بازار جهانی باید شرایط رقابتی با سایر محصولات تولیدی نیز وجود داشته باشد یعنی محصول تولید شده باید نظر خریدار را جذب کند. به همین دلیل تولید‌کننده‌ها علاوه بر رعایت این حداقل استانداردها، امتیازهای دیگری نیز در اختیار متقاضی قرار می‌دهند. در کشور ایران نیز بجز هواپیمای ایران 140 که در شرایط تولید قرار دارد، هواپیماهایی که ساخته می‌شود یا برای تامین نیازهای داخلی یا برای انجام تحقیقات است و به تولید انبوه نرسیده است که به بازار جهانی عرضه شود.

توسعه دانش و فناوری‌های به کار رفته در صنعت هوانوردی را نسبت به گذشته چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ما در حد نیاز کشورمان تکنولوژی لازم را در اختیار داریم، اما باید برای سال‌های آینده با توجه به افزایش تعداد پروازها، فضای به کار برده شده پروازهای داخلی و به‌کارگیری فضاهای خارجی که یک امتیاز محسوب می‌شود، برنامه‌ریزی کنیم تا سرویس مناسبی را ارائه دهیم. همچنین باید برای برقراری ارتباط هواپیمایی بین‌المللی از فرودگاه خودمان با فرودگاه‌های خارج از کشور از تجهیزات پیشرفته و نوین هوانوردی استفاده کنیم. این تجهیزات باید همخوانی با تجهیزات هواپیمایی سایر کشورها را داشته باشد. متاسفانه ما از این بابت در مضیقه هستیم، اما در تلاشیم خود را به روز نگه داریم.

شاید اگر در مرحله اول به آسمان نگاه کنیم این تصور در ذهنمان ایجاد شود که آسمان بیکران است و هیچ‌گونه مانعی برای پرواز در آن وجود ندارد، اما پرواز با هواپیما حساسیت‌های بسیار خاصی دارد و باید با نظم و مقررات ویژه‌ای انجام شود، چراکه هواپیماها وسیله پرنده بسیار گرانقیمتی هستند که باید از آنها بخوبی محافظت کنیم تا سرمایه‌گذاری در این زمینه به خطر نیفتد. مهم‌تر از این مساله، جان مسافرانی مطرح است که با این وسیله جا‌به‌جا می‌شوند، به همین دلیل مقررات و دستورالعمل‌های خاصی برای صنعت هوانوردی تنظیم و تدوین شده است که با اعمال نظارت‌ها و مقررات و استانداردها، احتمال بروز مشکل‌ به حداقل برسد. مقررات هوانوردی در تمام شرایط حاکم و مبتنی بر یک نوع پیمان است.ACAS یا TCAS در خود هواپیما تعبیه شده است تا اگر احتمال برخورد با هواپیمای دیگری بود، خلبان بتواند با انجام مانور هوایی از ایجاد تصادف پیشگیری کند. این نوع سامانه اجباری است و باید در تمام هواپیماها وجود داشته باشد.FANS (سامانه‌های ناوبری آینده) نیز یکی دیگر از تکنولوژی‌های جدید و نوین صنعت هوانوردی است. کشور ایران نیز کم و بیش از این نوع تکنولوژی استفاده می‌کند، اما متاسفانه هم‌اکنون به دلیل شرایط ایران و محدودیت‌های اعمال شده، برای به‌کارگیری از این نوع تکنولوژی در تنگنا هستیم.

کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/9/18:: 9:0 صبح     |     () نظر

 آنها که فکر می‌کنند بچه‌ها چیزی سرشان نمی‌شود و فقط به فکر بازی و خنده‌اند، این یادداشت را نخوانند. این نوشته مخصوص بزرگسالانی است که می‌دانند هر کودک حکم لوح نانوشته‌ای را دارد که اطرافیان هر چه روی آن بنویسند بر آن حک می‌شود و پاک‌کردنش تقریبا نشدنی است.

بچه‌ها حتی کم‌سن و سال‌ترینشان، اگر چه هوش و حواسشان معطوف به بازی و کارهای کودکانه است، اما در عین حال رفتار بزرگ‌ترها را زیر ذره‌بین دارند و همه رفتارها و حرف‌های آنها را می‌بینند و می‌شنوند.

پس طبیعی است اگر در خانه، بزرگ‌تری کاری اشتباه انجام دهد و حرف نادرستی بزند این کودک آن را ضبط می‌کند و در ناخودآگاهش نگه می‌دارد و در موقع لزوم آن را تکرار می‌کند. ماجرای وجدان داشتن و نداشتن هم از همین ناحیه آب می‌خورد.

وقتی کودکی می‌بیند که پدر و مادر که عزیزترین و نزدیک‌ترین آدم‌های زندگی او هستند گاهی که منافعشان به خطر می‌افتد یا زمان‌هایی که قرار است سودی عایدشان شود براحتی وجدان را زیر پا می‌گذارند او نیز این‌گونه رفتار کردن را می‌آموزد.

پس اگر قرار است وجدان به معنی قوه تشخیص خوب و بد از یکدیگر و پذیرش مسوولیت کارها را در کودک پرورش دهیم ابتدا باید خودمان آدم‌های باوجدانی باشیم و با صداقت و محبت رفتار کنیم و برای کودکمان نماد رفتار اخلاقی باشیم.

در واقع بزرگ‌ترها باید در گفتار و رفتارشان نشان دهند به چه گروه از کارها اخلاقی گفته می‌شود و کدام رفتارها غیراخلاقی است.

صحبت کردن درباره انگیزه انجام‌دادن کار غیراخلاقی نیز روشی مطلوب برای پرورش وجدان در بچه‌هاست، به این نحو که وقتی کودک کاری نادرست انجام می‌دهد بدون این‌که بخواهیم پیشداوری کنیم و ذهنش را بخوانیم باید از او سوال‌هایی کنیم که نشان دهد نیت آنها چه بوده است.

برخلاف تصور ما، بچه‌ها از روی بدذاتی مرتکب اشتباه نمی‌شوند، اما به هر حال سکوت ما در قبال اقدامات نادرست بچه‌ها این پیغام را به آنها منتقل می‌کند که حتما کاری که انجام داده‌اند درست و مورد تائید بوده است.

البته فقط نشان دادن این‌که انجام‌دادن کاری اشتباه است برای پرورش وجدان کودک کفایت نمی‌کند، بلکه باید درباره پیامدهای آن کار نادرست هم با کودک صحبت کرد مثلا اگر او هنگام امتحان تقلب کرد باید از او بپرسیم که به نظرش اگر همه بچه‌های کلاس در امتحان تقلب کنند چه اتفاقی رخ خواهد داد.

وقتی کودک کار ناشایست و غیراخلاقی را شناخت و از عواقب آن نیز باخبر شد مرحله‌ای دیگر نیاز است که او بیاموزد که اگر چنین اتفاقی افتاد چطور می‌تواند اوضاع آشفته پیش آمده را ترمیم کند. در واقع در این مرحله حس مسئولیت‌پذیری فرد نسبت به کارهایی که انجام داده رشد پیدا می‌کند و کودک می‌آموزد پس از هر خطا چگونه آن را جبران کند و تعادل از دست رفته را برقرار کند.

رسیدن به این نقطه همان چیزی است که فرآیند پرورش وجدان به آن نیاز مبرمی دارد چون تلاش برای جبران اشتباهات باعث می‌شود کودک به رفتارهای نادرست خود بیشتر فکر کند و به خاطر بسپارد که پیامد هر رفتار اشتباه چیست.

البته کودک در تمام این لحظات به همراهی والدین نیاز دارد و پدر و مادرها باید از نشان‌دادن واکنش‌های تند و پرخاشگرانه که با تنبیه‌های سخت همراه است، پرهیز کنند چون ترس ناشی از این رفتارهای خشن سبب می‌شود تا کودک از آنها فاصله بگیرد.

وجدانی که پرورش یافته حتی در سخت‌ترین شرایط هم زیر پا گذاشته نمی‌شود چون وجدان هشیار و بیدار که ملامتگر نفس آدم‌هاست، مثل آینه‌ای بزرگ و تمام‌قد است و زشتی‌های یک فرد را با تمام جزئیات بازتاب می‌دهد، برای همین فرد با وجدان همواره از این‌که تصویرش با این وضوح در آینه منعکس شود دوری می‌کند و این همان موضوعی است که باید برای نهادینه شدنش در وجود بچه‌ها تلاش کرد.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/9/18:: 8:57 صبح     |     () نظر

<   <<   6   7   8   9   10   >>   >
درباره
صفحه‌های دیگر
پیوندها
لیست یادداشت‌ها
آرشیو یادداشت‌ها