سفارش تبلیغ
صبا ویژن
ریاست علمی، شریف ترین ریاست است [امام علی علیه السلام]
‌افسردگی‌ام هیچ فرقی نکرده دکتر!- ‌هیچ؟!- ‌بله، هنوز همان‌طور غمگینم. همیشه همین‌طورم. ‌و هنوز زیاد گریه می‌کنی؟‌بله، خیلی. مثل سابق. مثل همیشه.

 


- ‌هنوز دست و دلت به کار نمی‌رود؟

- ‌نه، اصلا. هیچ فرقی نکرده‌ام.

- ‌داروهایت را مرتب می‌خوری؟

- ‌بله.

- ‌مرتب؟

- ‌آن قرص‌ و کپسولی را که نوشته بودید، یک هفته مرتب خوردم.

- ‌چی؟ فقط یک هفته؟!

- ‌بله.

- ‌یعنی الان یک ماه است که داروهایت را قطع کرده‌ای؟

- ‌بله.

- ‌برای چی؟ من که گفتم آن داروها را باید هر روز بخوری!

- ‌خب، دیدم توی آن یک هفته‌ای که دارو خوردم، هیچ فرقی نکردم. قبلا هم شنیده بودم که این قرص‌های اعصاب، کلی عارضه دارد و آدم را معتاد می‌کند. گفتم افسردگی‌ام که درمان نمی‌شود هیچ، ممکن است عوارض این قرص‌ها هم نصیبم شود و معتاد شوم...

توصیه پزشک

بگذارید یک سوال ازتان بپرسم: اگر قلبتان ‌درد بگیرد و دکتر بگوید شما باید تا آخر عمرتان شبی یک آسپیرین بخورید، باز هم ترس برتان می‌دارد که نکند به آسپیرین معتاد شوید؟! مطمئنا می‌گویید نه! می‌دانید چرا؟.

چون بیشترمان عادت کرده‌ایم بین بیماری‌های جسمی و روانی فرق بگذاریم؛ اما از نظر پزشکان، هیچ تفاوتی بین این بیماری‌ها وجود ندارد؛ یعنی به همان سادگی که ممکن است یک روز قلب‌ آدم محتاج آسپیرین (یا یک داروی دیگر) ‌شود، مغز آدم هم ممکن است یک روز محتاج فلوکستین (یا یک داروی دیگر) شود.

‌ضمن این‌که بیشتر درمان‌های روانپزشکی، بلندمدت‌ است؛ دقیقا مثل درمان‌های دیابت، فشار خون، صرع و... مثلا همین فلوکستین که یک داروی ضد افسردگی است، بین چهار تا شش هفته طول می‌کشد تا به حداکثر کارایی خودش برسد، اما خیلی‌ها وقتی آن را یکی دو هفته مصرف می‌کنند و تاثیر دلخواهشان را نمی‌بینند، عطایش را به لقایش می‌بخشند.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:28 صبح     |     () نظر

 پژوهشگران ایرانی با دستیابی به یک فناوری پیشرفته، امکان تبدیل انواع ضایعات هیدروکربنی جامد و مایع به فرآورده‌های نفتی را پیدا کرده‌اند و قصد دارند واحد صنعتی این طرح را با ظرفیت تولید سالانه 10 هزار تن گازوئیل و بنزین از زباله و ضایعات آلی راه‌اندازی کنند.

 در این راستا واحد نیمه‌صنعتی بازیافت و تبدیل ضایعات به فرآورده‌های نفتی با موفقیت به بهره‌برداری رسیده و کارایی طرح توسط چند مرکز علمی و فناوری تائید شده است.

مهندس سیدرامین حبیبی، مجری طرح در این گفت‌و‌گو از جزئیات طرح و روند اجرای آن می‌گوید.

آیا شما واقعا از زباله، نفت تولید می‌کنید؟

بله، همین‌طور است. در این طرح با استفاده از رآکتور طراحی شده و کاتالیست‌های خاص انواع ضایعات هیدروکربنی از قبیل نایلون، PET، چرم مصنوعی، تایر و لاستیک، روغن سوخته، هیدروکربورهای ضایعاتی (ضایعات سرچاهی) واسلج اسیدی کارخانجات تصفیه دوم روغن سوخته و کانسارهای معدنی نفتی مانند کک نفتی و جیل سونایت یا قیر طبیعی از طریق فرآیند پیرولیز، به گازوئیل و سایر فرآورده‌های نفتی تبدیل می‌شود.

یعنی از هر کیلو زباله چقدر سوخت تولید می‌کنید؟

طبق آزمایش‌های اولیه با استفاده از این سیستم، ضایعات تایر تا 45 درصد، PET تا 40 درصد، نایلون و روغن سوخته تا 80 درصد به گازوئیل تبدیل می‌شود.

بررسی‌های ما همچنین نشان داده با استفاده از این شیوه، قیر طبیعی که یکی از دو منبع عمده آن در دنیا در منطقه کرمانشاه قرار دارد تا 55 درصد به گازوئیل قابل‌تبدیل است.

این بازدهی سیستم که از آن صحبت می‌کنید در مقیاس آزمایشگاهی است یا در مقیاس صنعتی هم آزمایش شده است؟

واحد پایلوت این سیستم با ظرفیت 400 کیلوگرم خوراک روزانه به بهره‌برداری رسیده که قادر است به طور متوسط حدود 250 لیتر در روز گازوئیل تولید کند.

این سیستم حسب کاتالیست به کار رفته گازوئیل با استانداردهای کیفی مناسب، نفت سفید با کیفیت خوب یا بنزین با اکتان پایین تولید می‌کند.

نحوه عملکرد سیستم چگونه است؟

این مجموعه شامل یک کوره دوار است که با تنظیم دما و افزودن کاتالیزور فرآیند پیرولیز (ذوب مواد در مجاورت حرارت و در غیاب اکسیژن) در آن انجام می‌شود. سیستم کاملا بسته است و پسماند آن نیز بر حسب نوع خوراک به کار رفته نوعی ترکیب کربنی است مثلا اگر خوراک سیستم تایر باشد دوده، اگر PET باشد کک و اگر قیر طبیعی باشد، ذغال اکتیو است که هر یک از این پسماندها نیز در صنایع مختلف کاربرد دارد.

آیا ضایعات پیش از ورود به سیستم باید تفکیک شود یا مرحله آماده‌سازی خاصی را پشت سر بگذارد؟


حبیبی: سیستم بازیافت و تبدیل ضایعات هیدروکربنی به صورتی طراحی شده که می‌توان بدون نیاز به هیچ گونه تفکیک ضایعات را حتی همراه با آب و شن و ماسه و فلزات وارد رآکتور کرده و سوخت استحصال نمود

 

 

راه‌اندازی واحد صنعتی بازیافت ضایعات هیدروکربنی و تبدیل آن به فرآورده‌های نفتی ضمن رفع بخش قابل توجهی از مشکلات زیست‌محیطی، سودآوری ارزی و ریالی هنگفتی هم برای کشور خواهد داشت.

روند اجرای طرح و راه‌اندازی واحد صنعتی آن در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

این طرح پس از موفقیت در فاز آزمایشگاهی به کارگروه تخصصی شرکت‌های تعاونی دانش‌بنیان ارائه و پس از تصویب در تیرماه 90 مقرر شد نمونه پایلوت سیستم راه‌اندازی شود تا پس از حصول اطمینان از کارایی آن، طرح جهت دریافت حمایت به بانک تعاون معرفی شود. متعاقب آن واحد پایلوت در مقیاس یک صدم با صرف هزینه‌ای حدود 400 میلیون ریال احداث شد و پس از بررسی و تائید طرح در هجدهم اردیبهشت 91 از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای دریافت تسهیلات اختصاص یافته به طرح‌های شرکت‌های تعاونی دانش‌بنیان به بانک توسعه تعاون معرفی شدیم.

این طرح در بیستم تیرماه 91 به تائید کارشناسان پارک فناوری پردیس رسید و مقرر شد دو میلیارد تومان اعتبار به آن اختصاص یابد. با این حال در شرایطی که منتظر دریافت تسهیلات پیش‌بینی شده از سوی بانک بودیم، معاونت توسعه مدیریت و منابع معاونت علمی و فناری ریاست جمهوری طی نامه‌ای به بانک توسعه تعاون اعلام کرد با توجه به عملکرد نامناسب بانک در تخصیص تسهیلات، اجرای تفاهم‌نامه تعاونی‌های دانش‌بنیان ناموفق بوده و از سوی معاونت ملغی شده است.

با این تصمیم وضعیت این طرح کاملا در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است؛ در حالی که تاکنون حدود 60 میلیون تومان برای اجرای آن و راه‌اندازی واحد پایلوت هزینه کرده‌ایم. در شرایط فعلی اغلب همکاران طرح دلسرد شده و امید چندانی به اجرایی شدن آن ندارند و تنها پاسخی که طی این مدت به ما داده‌ شده، این است که قرار است کارگروهی چهار نفره تشکیل شده و در مورد ادامه یا توقف اعطای تسهیلات و نحوه آن تصمیم‌گیری شود. یعنی عملا تا مدت‌ها خبری از تخصیص تسهیلات مصوب نیست.

پس با این حساب اجرای طرح کاملا متوقف شده است؟

نه کاملا، با توجه به این که این طرح به تائید پارک فناوری پردیس، پارک علم و فناوری کرمانشاه و کانون قیر طبیعی رسیده خوشبختانه با استقبال خوب منطقه ویژه اقتصادی پارس مواجه شده و در حال حاضر در حال مذاکره برای اجرای طرح در منطقه هستیم. امیدواریم مسئولان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هم به وظیفه خود در قبال چنین طرح‌های دانش بنیانی عمل کنند تا شاهد اجرایی شدن این طرح و پروژه‌های مشابه در مقیاس صنعتی باشیم.

به هیچ وجه! سیستم بازیافت و تبدیل ضایعات هیدروکربنی به صورتی طراحی شده که می‌توان بدون نیاز به هیچ گونه آماده‌سازی (بجز خرد کردن) ترکیبی از ضایعات را حتی همراه آب و شن و ماسه و فلزات وارد رآکتور کرده و محصول مورد نظر را استحصال کرد. اساسا یکی از کاربردهای مهم سیستم بازیافت ابداعی، جداسازی آب نفتی کشتی‌ها و صنایع کشتیرانی و لجن نفتی سر چاه‌های نفت است که هیدروکربن‌های آن حاوی مقادیر زیادی آب، شن و ماسه است.

کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:27 صبح     |     () نظر

 محرم که از راه می‌رسد، شهر و روستا حال و هوای دیگری به خود می‌گیرد. در هر گوشه‌ای هیأتی برپا شده و چهاردیواری‌ای سیاه‌پوش می‌شود تا عزاداران بیایند و بشنوند و بگریند و چیزی بیاموزند تا برای داشتن زندگی بهتر کمک حالشان باشد.

این روزها چه در هیأت‌ها و چه در خانه‌ها، بساط نذری هم حسابی به راه است؛ از شربت‌هایی که در لیوان‌های یک بار مصرف به رهگذران تعارف می‌شود تا قربانی‌کردن گوسفند و ردیف دیگ‌هایی که عطر و بوی برنج و خورشتش محله را پر می‌کند؛ اما در این میان آنچه مهم است رعایت بهداشت و نکات تغذیه‌ای است تا سلامت مصرف‌کنندگان هم به بهترین شکل ممکن حفظ شود.

دکتر محمدرضا وفا، متخصص تغذیه و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران ضمن تاکید بر اهمیت رعایت بهداشت در تهیه و طبخ غذاهای نذری به جام‌جم می‌گوید: اولین و ساده‌ترین موردی که در این زمینه باید در نظر داشته باشید رعایت بهداشت هنگام تهیه غذاهای نذری است، که در این مورد می‌توان به تمیز نگه داشتن دست‌ها، اطمینان از تمیزبودن ظروف، وسایل آشپزخانه و مواد اولیه و نظایر اینها اشاره کرد.

وی ضمن تاکید بر اهمیت انتخاب ظرف‌های مناسب برای پخش غذاهای نذری نیز چنین توضیح می‌دهد: با توجه به حجم زیاد غذاهایی که در این روزها تهیه می‌شود، معمولاً افراد توزیع این غذاها را در ظروف پلاستیکی یک بار مصرف انجام می‌دهند؛ در حالی که باید توجه داشته باشید این نوع ظروف به هیچ وجه برای پخش غذاها یا نوشیدنی‌های گرم و داغ مناسب نیست.

به گفته این متخصص تغذیه، گرمای زیاد خوراکی‌ها و نوشیدنی‌هایی که درون این ظرف‌ها ریخته می‌شود، موجب انتقال مواد شیمیایی از ظرف به داخل غذا شده و مشکلات متعددی برای مصرف‌کننده غذا یا نوشیدنی ایجاد می‌کند.

به توصیه دکتر وفا، برای توزیع خوراکی‌های داغ اصلاً نباید از ظروف پلاستیکی استفاده کنید و به جای آنها باید از ظرف‌های مناسب یا ظروف یک‌بار مصرف کاغذی کمک بگیرید.

نه خیلی چرب، نه خیلی شیرین!

خیلی‌ها اعتقاد دارند غذا هر چه چرب‌تر باشد، لذیذتر است! با این‌که شاید چنین باوری چندان هم اشتباه نباشد، اما به هیچ‌وجه نباید سلامت خود و دیگران را فدای خوشمزگی غذا کنید و به همین بهانه مقدار قابل توجهی روغن به آن بیفزایید. البته این موضوع در مورد خوراکی‌های شیرین مانند شله‌زرد به نوع دیگری رخ می‌نماید و معمولاً برای خوش‌طعم‌شدن این نوع خوراکی‌ها، از شکر و شیرینی بیشتری استفاده می‌شود. در حالی که هیچ‌یک از متخصصان تغذیه چنین شیوه‌ای را تائید نمی‌کنند و مصرف غذاهای خیلی چرب یا خیلی شیرین را برای سلامت انسان مضر می‌دانند.

دکتر وفا نیز با تائید این مطلب خاطرنشان می‌کند: بعضی از غذاهای نذری معمولا خیلی شیرین بوده یا هنگام تهیه آن از مقدار زیادی روغن استفاده می‌شود؛ در حالی که هر دوی این موارد می‌تواند برای سلامت همه افراد دردسرساز باشد. بنابراین در صورتی که تصمیم دارید چنین خوراکی‌ها یا غذاهایی تهیه ‌کنید، حتماً از مقدار کمتری شکر یا روغن استفاده کنید تا سلامت افرادی را که از این غذاها میل می‌کنند به خطر نیندازید. به گفته وی، چربی زیاد غذا به دریافت کالری بیش از حد در یک وعده غذایی منجر می‌شود و در نتیجه می‌تواند مشکلاتی را برای گروه‌های سنی و جنسی مختلف در پی داشته باشد.

شورش را درنیاورید

قبول دارید نمکدان پای ثابت سفره‌های ما شده است؟ اینقدر به نمکدان و نمک پاشیدن روی غذا عادت کرده‌ایم که گاهی حتی قبل از چشیدن غذا هم از آن استفاده می‌کنیم و غذا را کمی از آنچه هست هم شورتر می‌خوریم. متخصصان هم بارها و بارها درباره مضرات مصرف زیاد نمک گفته‌اند؛ اما بعضی وقت‌ها واقعاً گوش شنوایی وجود ندارد!

بنابراین خیلی عجیب نیست اگر بعضی از غذاهای نذری آنقدر شور باشد که کمبود نمکدان را هم جبران کند؛ گویا حالا که فرصتی برای نمک پاشیدن روی غذا نیست، از قبل مشکل را حل کرده‌اند! غافل از این‌که این شیوه نه‌تنها راه‌حل مشکل نیست، بلکه موجب ده‌ها مساله و مشکل دیگر هم می‌شود.

دکتر وفا در این باره می‌گوید: مصرف زیاد نمک یا ادویه‌ها به هیچ‌وجه برای تهیه غذاهای نذری توصیه نمی‌شود و بهتر است غذاها را بیش از حد شور نکنید.

همچنین متخصصان تاکید می‌کنند از سنگ نمک برای تهیه غذا استفاده نشود و به جای این سنگ‌ها، نمک‌های بهداشتی موجود در بازار را مصرف کنید.

غذای سالم با مواد اولیه مناسب

بی‌شک برای تهیه یک غذای خوش‌طعم و سالم باید از مواد اولیه مناسب هم استفاده شود بنابراین اگر شما هم درصدد تهیه غذای نذری هستید، حتماً این موضوع را در نظر داشته باشید، به عنوان مثال اگر برای پخت غذاهایی که حاوی گوشت است، از گوشت‌های نامرغوب که چربی زیادی دارد استفاده کنید، حتما مشکلاتی را برای مردم به وجود خواهید آورد.

آن‌طور که دکتر وفا می‌گوید در چنین شرایطی چربی زیاد گوشت وارد غذا شده و چون این چربی در گروه چربی‌های اشباع قرار می‌گیرد، فوق‌العاده مضر خواهد بود بنابراین بدون این‌که فرد مصرف‌کننده متوجه شود، با مصرف این‌گونه غذاها مقدار زیادی چربی مضر نیز مصرف خواهد کرد.

به گفته وی، تولیدکنندگان این غذاها و افرادی که می‌خواهند در این روزها غذای نذری‌شان را میان مردم پخش کنند، حتماً باید به مرغوبیت و سلامت مواد اولیه توجه داشته و از بهترین مواد استفاده کنند.

غذای بیشتر، کیفیت کمتر!

بسیاری از افرادی که در این روزها مشغول تهیه غذاهای نذری می‌شوند، ناچارند مراحلی از پخت غذا را در روزهای قبل انجام دهند تا همه کارها بموقع انجام شود. اما سوالی که پیش می‌آید این است که این کار مشکلی برای مصرف‌کنندگان ایجاد نمی‌کند؟

دکتر وفا به این سوال چنین پاسخ می‌دهد: با توجه به این‌که میان مقدار غذای تولیدی و کیفیت آن رابطه معکوسی وجود دارد، هرچه غذای بیشتری آماده شود کیفیت هم به همان نسبت کاهش می‌یابد بنابراین در مورد غذاهای نذری با تعداد زیاد بهتر است این کار در چند آشپزخانه یا مرکز تهیه و طبخ غذا انجام شود.

به گفته این متخصص تغذیه، در صورتی که بخشی از غذا 24 ساعت زودتر آماده شود، حتماً برکیفیت آن تاثیر می‌گذارد و احتمال آلودگی‌ نیز بیشتر می‌شود. علاوه بر این، زمانی‌که غذا پس از طبخ برای مدتی نگهداری‌‌شده و دوباره گرم شود، مواد مغذی موجود در آن از بین رفته و از نظر ارزش غذایی کیفیت آن بشدت کاهش پیدا می‌کند.

با توجه به همه این موارد باید خاطرنشان کرد، تعداد غذای کمتر و با کیفیت بهتر راه مناسبی برای نذری دادن است و سخن آخر این که در این ایام، سلامت نذری‌ها باید بیش از هر چیز دیگر مد نظر قرار گیرد.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:25 صبح     |     () نظر

 از سال 1957 تاکنون بیش از 5000 محموله فضایی به مدار زمین پرتاب شده‌ است. این فعالیت‌های فضایی سبب ایجاد توده سرگردانی حدود 22 هزار زباله مدارگرد شده که برخی از آنها از یک انسان بالغ هم بزرگ‌تر هستند. اکنون فقط 1100 ماهواره فعال در مدار زمین وجود دارد.

در این میان بیش از صد نفر از کارشناسان دانشگاه‌ها، موسسات فضایی و صنایع مرتبط در کشور آلمان دور هم جمع شدند تا راهی موثر برای از میان برداشتن این پسماندها بیابند.

این اجلاس در راستای طرح فضای پاک (Clean Space) آژانس فضایی اروپا انجام شد. هدف این طرح یافتن راه‌هایی برای کاهش اثرات فعالیت‌های فضایی بر محیط زیست و ایجاد شرایط لازم برای توسعه پایدار صنایع فضایی است.

این طرح در کنار دربرگرفتن فعالیت‌های صنایع روی زمین، به حفاظت عملی از فضای نزدیک زمین نیز توجه دارد. با این‌که اروپا، اصلی‌ترین آلوده‌کننده فضا نیست، اما این مساله برای همه دردسرساز است.

تامس ریتر، یکی از مدیران آژانس فضایی اروپا در این باره می‌گوید: «تصور داشتن یک زندگی مدرن بدون بهره‌گیری از آنچه فناوری فضایی برای ما فراهم کرده، غیرممکن است. اما متاسفانه فضای اطراف زمین حسابی آلوده شده و فعالیت‌های فضایی ما نیز در معرض خطر جدی قرار گرفته است.»

انجام مانورهای جلوگیری از برخورد به پسماندهای فضایی امری عادی برای ساکنان ایستگاه فضایی است. اما مشکل اینجاست که مشکل روز به روز در حال بدتر شدن است. در واقع حجم پسماندهای فضایی که در ارتفاع پایین قرار دارند طی پنج سال گذشته 50 درصد افزایش یافته است.

حتی اگر در ماموریت‌های فضایی در آینده هم هیچ پسماندی به فضا افزوده نشود، باز هم بر تعداد پسماندها افزوده خواهد شد. این موضوع به تصادم میان پسماندهای موجود و تکه‌تکه شدن آنها برمی‌گردد که به این ترتیب کنترل پرهیز از برخورد محموله‌های فعال فضایی به آنها را مشکل‌تر می‌کند.

حدود 40 سال پیش یکی از کارشناسان ناسا به نام دون‌کسلر، پدیده‌ای که در اصطلاح اثر کسلر یا سندرم کسلر نامیده می‌شود را پیش‌بینی کرد.

بر این اساس وجود پسماندهای فضایی، سبب ایجاد برخوردهای بیشتر و متوالی با آنها و در نتیجه تولید پسماند‌های بیشتر می‌شود.

بدترین برخورد در مدار نزدیک به زمین، زمستان 1388 روی داد که طی آن در اثر تصادم ماهواره ایریدیوم 33 ایالات متحده با ماهواره کاسموس 2251 روسیه، حجم انبوهی از پسماندهای فضایی جدید تولید شد.

برخورد ماهواره‌های قدیمی با یکدیگر به دلیل باقیمانده سوخت یا باتری‌های سنگینی که در دل خود دارند، باعث ایجاد خطر مضاعفی می‌شود که ناشی از انفجار حاصل از برخورد است و می‌تواند میزان پسماندهای موجود در فضا را به حد بحرانی برساند.

شاید تنها راه برای کاهش این پسماندها، مداخله مستقیم و حذف پسماندهای بزرگ و خطرناک فصلی از مدار زمین باشد. از بین بردن تجهیزات بزرگ موجود در فضا از نظر فنی کاری چالش برانگیز است، اما اگر هر سال فقط پنج تا ده مورد از این موارد را از فضا حذف کنیم، می‌توان آهنگ رشد پسماندها را کنترل کرد و در عین حال به فعالیت‌های فضایی معمول نیز ادامه داد.

کارشناسان در این جلسه به بررسی فناوری‌های لازم برای انجام این ماموریت پرداختند. برخی از موارد مطرح شده که باید در ماموریت‌های پاکسازی فضایی مد نظر قرار گیرد عبارت است از:

بررسی توانایی نزدیک شدن به پسماندهای چرخان در فضا

تعیین موقعیت دقیق، ارتفاع و سمت حرکت پسماندها

ناوبری دقیق برای آخرین مرحله از عملیات

سازوکارهای مختلف برای به دام انداختن پسماند براساس ویژگی‌های آن

اطمینان از این که دستگاهی که برای گرفتن پسماند مورد استفاده قرار گرفته به همراه پسماند گرفته شده در مکان مورد نظر قرار گیرند، بسیار مهم است.

فضاپیمای ATV (Automated Transfer Vehicle) مورد استفاده آژانس فضایی اروپا می‌تواند با دقت بالایی، عملیات جمع‌آوری پسماند را در مکان مورد نظر انجام دهد.

پنجمین دستگاه حمل خودکار که قرار است سال 2015 به فضا پرتاب شود، مجهز به حسگرهای نوری است که برای جابه‌جا کردن پسماندهایی که حمل‌شان مشکل‌ساز است مورد استفاده قرار می‌گیرد.

حاضران در این اجلاس به این نتیجه رسیدند که هیچ راه‌حل معجزه‌آسا و یکشبه‌ای برای حل مشکل پسماندهای فضایی وجود ندارد و برای مقابله با این مشکل ‌باید اقداماتی اصولی و گام به گام را به انجام رساند که این طرح بی‌شک یکی از آنها به شمار خواهد رفت.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:24 صبح     |     () نظر

 جایزه نوبل فیزیک 2012 به دیوید واینلند آمریکایی و سرژ هروش فرانسوی تعلق گرفت. حتما طی یکی دو ماه گذشته این خبر را خوانده‌اید، اما دستاورد این دو دانشمند چه بوده که آنها را مستحق دریافت این جایزه بزرگ و افتخارآفرین کرده بود و این دستاورد چه تاثیری بر زندگی روزمره ما خواهد داشت؟

 

این دانشمندان، موفق به انجام آزمایشی شدند که می‌تواند زمینه ساخت رایانه‌های کوانتومی و ساعت‌های فوق‌العاده دقیق را فراهم کند. رایانه‌های کوانتومی نسل بعدی رایانه‌ها هستند که می‌توانند مدت انجام محاسبات پیچیده را از چند ماه به چند ثانیه کاهش دهند. ساعت‌های نوری نیز نسل بعد از ساعت‌های سزیمی هستند که خطای آنها فقط پنج ثانیه در 14 میلیارد سال است.

این فناوری‌های حیرت‌انگیز تنها با به دام انداختن یک فوتون یا اتم و برخورد دادن آن با یک ذره دیگر و بررسی خواص کوانتومی آنها در دسترس دانشمندان قرار گرفته است. آزمایشی که تا مدتی پیش غیرممکن به نظر می‌رسید چراکه مشاهده یک ذره، خاصیت کوانتومی آن را از بین می‌برد. رفتار جهان در مقیاس اتمی و زیراتمی با آنچه ما به آن عادت کرده‌ایم بسیار متفاوت است. در جهان آشنای ما، هر جسم در یک زمان بخصوص و فقط در یک حالت وجود دارد. اگر اتومبیل شما در پارکینگ است اطمینان دارید که در هیچ جای دیگری نیست ولی یک الکترون می‌تواند در یک زمان در بیش از یک نقطه وجود داشته باشد. اگر الکترون را به اتومبیل تشبیه کنیم، آزمایش واینلند و هروش ثابت می‌کند طبق نظریه کوانتوم، اتومبیل شما دقیقا در همان لحظه توقف در پارکینگ، در حال حرکت در خیابان نیز هست. اینشتین این نظریه را عجیب و ترسناک می‌دانست ولی آنچه برای دانشمندان قابل استناد است، فقط نتایج به دست آمده در آزمایشگاه‌هاست و تا به امروز همه آزمایش‌ها، صحت نظریه کوانتوم را تائید کرده‌اند. این نظریه اصل بنیادین تمدن مدرن است. ترانزیستورها، اینترنت و لیزر نمونه‌هایی از فناوری جدید هستند که براساس قوانین مکانیک کوانتوم ساخته شده‌اند. نظریه کوانتوم از آزمایش‌هایی با دقت حیرت‌انگیز یک در یکصد میلیارد سربلند بیرون آمده و لقب موفق‌ترین نظریه تاریخ علم را از آن خود کرده است.

طبق قوانین کوانتوم به محض این که مشاهده‌کننده‌ای با ذره‌ای وارد کنش متقابل شود و برای اندازه‌گیری وضع دقیق آن اقدام کند، ماده در یکی از حالت‌های خود ثابت می‌شود. در واقع همین که شخصی به شما اطلاع می‌دهد اتومبیل شما را در یک خیابان دیده است و شما برای اطمینان از گفته او به آن خیابان می‌روید، هیچ اثری از آن نمی‌یابید و با اطمینان ادعا می‌کنید اتومبیل فقط در پارکینگ وجود دارد ولی همه شواهد و مدارک خلاف ادعای شما را اثبات می‌کند. مثلا در همان زمان چند مامور پلیس در چند شهر مختلف اتومبیل شما را جریمه کرده‌اند. اگر این موضوع برایتان غیرعادی و بیشتر شبیه داستان‌های خیالی است به این دلیل است که اجرام بزرگی مانند بدن ما تابع قوانین نیوتن هستند که برای جسم، مکان منحصربه‌فردی در نظر می‌گیرد ولی علم به ما می‌آموزد اعتبار بخشیدن به عادت‌های ذهنی تا جایی معقول است که با یافته‌های آزمایشگاهی و نظریات علمی در تناقض نباشد. در دنیای ذرات، قوانین فیزیک تا حدود زیادی باورهای عادی ما را از ماهیت جهان هستی به چالش می‌کشد.

نحوه انجام آزمایش

هروش و واینلند از دو روش متفاوت ولی مشابه برای انجام آزمایشات خود استفاده کردند. هروش در این باره می‌گوید: «من از اتم‌ها برای مطالعه فوتون‌ها استفاده می‌کنم و واینلند از فوتون‌ها برای مطالعه اتم‌ها.» هروش در دستگاه ابداعی خود، دو آینه بسیار صیقلی را روبه‌روی یکدیگر قرار داد و چند فوتون را میان آن دو به نوسان واداشت. فوتون‌ها قبل از خارج شدن از دستگاه یا جذب شدن توسط محیط، به مدت 1‌/‌0 ثانیه بین دو آینه در حرکت بودند.


نکته: ساخت ساعت‌های نوری فوق‌العاده دقیق از دیگر دستاوردهای این آزمایش‌هاست. اگر یکی از این ساعت‌ها را در لحظه آغاز جهان تنظیم کرده باشید، تا امروز در بدترین حالت، کمتر از 5 ثانیه خطا داشته است

 

سپس اتم‌های ریدبرگ که کنش متقابل بسیار زیادی با فوتون‌ها دارند و هزار مرتبه از اتم‌های عادی بزرگ‌تر هستند به درون دستگاه هدایت شدند. با اندازه‌گیری تغییر ایجاد شده در طول موج اتم‌های ریدبرگ که در اثر برخورد با فوتون‌ها ایجاد شده است می‌توان مقدار انرژی و حالت کوانتومی فوتون‌های داخل دستگاه را اندازه گرفت. اتم‌های ریدبرگ را اتم‌های جاسوس نیز می‌نامند زیرا بدون این که حضور ما احساس شود اطلاعات فوتون‌های داخل دستگاه را برایمان جمع‌آوری می‌کنند. در شرایط معمولی مشاهده رفتار فوتون‌ها ممکن نیست چون مشاهده یعنی جذب آنها توسط شبکیه چشم یا لنز دوربین.

رایانه کوانتومی

احتمالا اولین دستاورد عملی این موفقیت، پیشرفت رایانه‌های کوانتومی خواهد بود. اساس کار رایانه‌های امروزی بر ترانزیستورهای سیلیکونی بنا شده است ولی دانشمندان تقریبا به حد نهایی ظرفیت ترانزیستورها نزدیک شد‌ه‌اند و روند ساخت رایانه‌های پرقدرت هر روز کندتر می‌شود. قانون مور که بیان می‌کند قدرت رایانه‌ها هر 18 ماه یک بار دو برابر می‌شود در حال فروپاشی است. محققان با کشف قابلیت‌های کوانتومی ذرات به فکر استفاده از ذرات به جای ریزتراشه‌های سیلیکونی افتادند. حافظه رایانه‌های معمولی از بیت‌هایی ساخته‌شده که به صورت صفر و یک عمل می‌کند. در یک لحظه بخصوص آنها یا در حالت صفر هستند یا در حالت یک. در یک رایانه فرضی با 4 بیت حافظه، رایانه می‌تواند 16 حالت ممکن داشته باشد ولی در یک لحظه فقط می‌تواند در یکی از این حالت‌ها قرار بگیرد چراکه برای تغییر صفر به یک یا بالعکس و عبور به وضع بعدی به زمان نیاز داریم ولی طبق نظریه کوانتوم ذراتی مانند اتم‌ها می‌توانند در آن واحد در بیش از یک حالت وجود داشته باشند. بنابراین در رایانه‌های کوانتومی یک بیت که کیوبیت نامیده می‌شود می‌تواند همزمان، هم صفر و هم یک باشد.

به عبارت دیگر یک رایانه 4 بیتی می‌تواند به طور همزمان در 16 وضع ممکن محاسبات را انجام دهد و فقط وقتی انسان تصمیم به خواندن نتیجه محاسبات می‌گیرد در یک وضع از وضع‌های ممکن قرار گیرد و نتیجه محاسبات موازی را در اختیار او می‌گذارد. با استفاده از این روش، محاسبات عملا روی اتم‌ها انجام می‌گیرد. اگر این رایانه‌ها ساخته شوند شکستن پیچیده‌ترین کدهای امنیتی که با رایانه‌های معمولی هزاران سال به طول می‌انجامد، تنها مدت چند ساعت تا چند ماه امکان‌پذیر می‌شود. محققان موفق به ساخت نمونه‌های ابتدایی این نوع رایانه شده و توانسته‌اند محاسباتی مانند 15=3×5 را به وسیله آن انجام دهند! بزرگ‌ترین مانع بر سر راه این رایانه‌ها شیوه نزدیک شدن به ذرات و کارکردن با آنها بدون از بین‌بردن حالت کوانتومی آنهاست که هروش و واینلند با ایده ذرات جاسوس این مشکل را تا حدود زیادی حل کرده‌اند. البته مشکل دیگری هم وجود دارد و آن ایجاد خلاء کامل برای ذرات محاسبه‌گر است.

برخورد حتی یک ذره مانند ذره‌ای که از یک توفان خورشیدی یا انفجار ابرنواختری دوردست به کره زمین رسیده است، حالت کوانتومی ذرات را از بین می‌برد. برای ساخت یک رایانه کوانتومی با قدرت یک لپ‌تاپ معمولی به هزاران اتم نیاز داریم که بتوانند به صورت کاملا هماهنگ با یکدیگر ارتعاش کنند. برخورد حتی یک مولکول هوا با یکی از این اتم‌ها، رایانه را از کار خواهد انداخت. اگر این موانع برطرف شود تحولی که رایانه‌های کوانتومی در زندگی بشر ایجاد می‌کنند، درست مانند تحولی است که ظهور رایانه در زندگی بشر به وجود آورد.

ساعت فوق دقیق

ساخت ساعت‌های نوری فوق‌العاده دقیق از دیگر دستاوردهای این آزمایش‌هاست. دقت ساعت‌های نوری که بر پایه حرکت ذرات در مقیاس کوانتومی ساخته می‌شوند، باورنکردنی است. اگر یکی از این ساعت‌ها را در لحظه آغاز جهان تنظیم کرده باشید، تا امروز در بدترین حالت، کمتر از 5 ثانیه خطا داشته است.

با توجه به این‌که عالم هستی در لحظه پیدایش، از یک الکترون هم کوچک‌تر بوده است به نظر نمی‌رسد وجود چنین تفاوت بزرگی میان قوانین حاکم بر ذرات و اجرام بزرگ واقعی باشد. یافتن یک نظریه جامع و یکپارچه که بتواند قوانین کوانتوم و نسبیت اینشتین را پیوند دهد و پرده از راز تبدیل یک ذره زیراتمی به دنیای شگفت‌انگیز ما بردارد، بزرگ‌ترین رویای فیزیکدانان است. کاری که اینشتین آن را «خواندن ذهن خداوند» می‌دانست.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:22 صبح     |     () نظر

<   <<   6   7   8   9   10   >>   >
درباره
صفحه‌های دیگر
پیوندها
لیست یادداشت‌ها
آرشیو یادداشت‌ها