زندگی، شخصیت، رفتار و گفتار، خانواده و فرهنگ خانوادگی هر کدام از ما با دیگری متفاوت است و درست به همین دلیل انتخاب و ارتباط ما با طرف موردنظرمان نیز با دیگران فرق میکند. درست به دلیل همین تفاوتها، مقایسه کردن، یکی از رفتارهای اشتباهی است که بشدت به رابطه دو نفر آسیب میرساند. اگر به این رفتار، حس انتقامجویی هم اضافه شود، پایان ماجرا معلوم است.
خیلی از ما عادت کردهایم زندگی و روابط شخصیمان را با رابطه و زندگی دیگران مقایسه کنیم و به دنبال این مقایسه هم، یا از طرف مقابل توقعهای خاصی داشته باشیم یا انتقام ناکامیهای قبلیمان را از نامزدمان بگیریم! مقایسه کردن را فراموش کنیم و به خاطر بسپاریم که رابطه هر کدام از ما منحصر بهفرد است و مثل خود ما و رفتارهای ویژه خود ما هستند.
با کمی دقت و تیزهوشی میتوانیم طوری رفتار کنیم که همیشه برای هم حرفی برای گفتن داشته باشیم و از هم خسته نشویم. مطالعه، آگاهی از آنچه در اطراف ما میگذرد، آگاهی از علایق و نیازهای طرف مقابل و احترام همگی راهکارهایی است که دو نفر را همیشه برای هم دوستداشتنی و نو نگه میدارد. در یک کلام اگر از همدیگر عقب بمانیم، زندگیمان نابود میشود؛ مثل ترازویی که همیشه یک کفه آن سنگینتر از دیگری است. زن و مرد باید همپای هم حرکت کنند تا همیشه همراه هم باشند.
کودکان را دیدهاید که چطور بیپروا و آزاد ابراز احساسات میکنند. هرچند قرار نیست ما هم مثل کودکان رفتار کنیم، اما باید صداقت و آزادی در نشان دادن احساسات را از آنها یاد بگیریم. وقتی احساساتمان را صادقانه بیان میکنیم، همانطور هم جواب میگیریم. بنابراین به جای این که با تکلف رفتار کنیم و از ابراز احساسات بترسیم، راحت و آزاد ابراز محبت کنیم. حتی با گفتن دلخوریهایمان، به طرف مقابل فرصت دفاع میدهیم و همین فرصت، کدورتهای بین ما را از بین میبرد؛ پس از حرفزدن نترسیم.
«هدیه» در جلب دلها و افزایش محبتها، نقش عجیبی دارد. بر نامزدها لازم است که از این نکته زیبا و مهم غفلت نکنند. لازم نیست که هدیه گرانقیمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه طرف باشد و مهمتر آن که با ظرافت داده شود! هدیه دادن، ظرافت و سلیقه میطلبد، این هم فراموش نشود که هدیه دادن باید دوطرفه باشد.
در نهایت این که نامزدی میتواند شیرینترین دوران پیش از شروع زندگی مشترک باشد؛ اگر توقعها، خواستهها و محبتها خالص و دوستداشتنی و همراه با عقل و منطق باشد.
کلمات کلیدی: