متخصصان رفتارشناسی حیوانات از دانشگاه لینکلن انگلستان و دانشگاه وین در دو تحقیق مجزا رفتارهای کبوتران و کلاغها را نسبت به انسانها مورد بررسی قرار دادند. نتیجه این تحقیق که در مجله بیولوژی پرندگان چاپ شد، نشان میدهد کبوترها میان انسانهای آشنا و ناآشنا تفاوت قائل میشوند. تیم تحقیقاتی گروهی از کبوتران را به شکلی آموزش داد که بتوانند افراد آشنا را از غریبهها تشخیص دهند.
در مرحله بعد عکسهایی از دو چهره را در برابر کبوترها قرار دادند که یکی از آنها تصویر یک فرد آشنا و دیگری تصویر فردی کاملاً غریبه بود. کبوترهای آموزش دیده توانستند تنها از طریق همین تصاویر شخص آشنا را از شخص غریبه تشخیص دهند. یافتهها نشان داد کبوترها با اندکی آموزش میتوانند تنها از طریق تفاوت اعضای چهره، یک آشنا را از غریبه تشخیص دهند.
دکتر آنا ویلکینسون سرپرست این گروه تحقیقاتی یادآور شد این قدرت تشخیص فوقالعاده بندرت در رفتار کبوترها دیده میشود، اما در حقیقت اشاره دارد بر این که آنها میتوانند افرادی را که میشناسند از سایرین تشخیص دهند. این قابلیت آنها برای ادامه حیاتشان بسیار ضروری است.
برخی از انسانها به کبوترها غذا میدهند، برخی آنها را اذیت میکنند و باقی هم نسبت به آنها بیتفاوت هستند. این که کبوترها میتوانند عدهای را که به آنها علاقه دارند، تشخیص دهند برای آنها مزایای زیادی دارد. این به آن معناست که آنها حتی میتوانند کسانی را که با تفنگ بادی یا به هر شکل دیگری به آنها آزار رساندهاند شناسایی کنند.
در یک تحقیق جداگانه، تیم تحقیقاتی توانایی تشخیص میان اصوات آشنا و ناآشنای انسانها و زاغیها را در کلاغهای مردارخوار مورد بررسی قرار داد. لازم به ذکر است که زاغیها یک گونه مجزا از کلاغها تلقی میشوند. گروه تحقیقاتی پیش از این تحقیق کار خود را روی توانایی تشخیص و نحوه ارتباط برقرار کردن کلاغهای مردارخوار با یکدیگر متمرکز کرده بود.
تحقیق دوم نشان داد کلاغهای مردارخوار بیشتر به سمت اصوات انسانهای غریبه جلب میشوند تا به سمت اصوات آشنا و برعکس در مورد زاغیها بیشتر به صدای زاغیهای آشنا جواب میدهند تا صدای زاغیهایی که برایشان ناآشنا هستند. یافتههای این تحقیق برای نخستین بار نشان داد پرندگان قادر به تشخیص صدا هستند.
در تحقیق دیگری مشخص شد کبوترها تنفر و کینهورزی انسانها را به خاطر میسپارند و احتمالاً در آینده به نوعی آن را تلافی خواهند کرد. این تحقیق توسط دانشمندان فرانسوی انجام شد و در کنفرانس سالانه بیولوژی تجربی مطرح شد. در این تحقیق دو شخص برای آزمایش تعیین شدند.
یکی با مهربانی به پرندگان غذا داد و دیگری رفتار کاملاً متفاوتی را پیش گرفت. بعد از مدتی این دو با ظاهری کاملاً متفاوت دوباره به همان محل بازگشتند. جالب اینجا بود که کبوتران به هیچوجه تمایلی به نزدیکشدن به شخص دوم از خود نشان ندادند، در حالی که از نزدیکشدن به شخص اول ابایی نداشتند. با در نظر گرفتن این قابلیت پرندگان شاید بخواهید در رفتار خود با آنها تجدید نظر کنید.
منبع: sciencedaily
کلمات کلیدی: