نمی‌دانم تا به حال، اینگونه به وبلاگ و وبلاگ نویسی نگاه کرده‌اید یا نه. درست است که می‌گویند فضای اینترنت، مجازی است، و البته دوستی‌ها و دشمنی‌ها نیز مجازی است، اما برخی چیزها و کارها، واقعی بوده و دقیقا شبیه به دنیای حقیقی است.

تا حالا با وبلاگی برخورد کرده‌اید که پیغامی در آن درج شده باشد به این مضمون که مدیر این وبلاگ، دار فانی را وداع گفته است؟ با اینکه مدیر وبلاگ فوت کرده است، اما وبلاگش هنوز پای برجاست و می‌توان از مطالبش استفاده کرد.

بله درست است، اینجا هم همانند دنیای حقیقی، می‌توان هم اعمال و کارهای خوبی از خود برجای بگذاریم و هم اعمال و کارهای خدای نکرده بد.

پس در اینجا هم می‌توان باقیات الصالحات از خود برجای بگذاریم. پس کار وبلاگ نویسی هم یک نوع کار مقدس است و چون کار مقدسی است، بیاییم از این پس با وضو قلم را در دست بگیریم تا آنچه در قلبمان است، بر قلم جاری شود. بیاییم از امروز، دیگر برای دل خودمان مطلب ننویسیم و فقط برای رضای خدا و شادی دل امام زمان (عجل الله تعالی فرجه‌الشریف) مطلب بنویسیم. بیاییم از امروز، دیگر به خاطر نداشتن بازدید خوب و کامنت گذاری خوب در وبلاگ، ناراحت نشویم و با شور و نشاط بیشتری کار کنیم.

و این نکته را هم به یاد داشته باشیم که:

اگر کسی بتواند یک نفر را هدایت کند، همانند آن است که یک جامعه را هدایت کرده است