بخشنده باش نه با تبذیر و اندازه نگهدار و بر خود سخت مگیر . [نهج البلاغه]
شاغلان کسب و کار خانگی بیمه می‌شوند
براساس اعلام سازمان تامین اجتماعی، از این پس شاغلان کسب و کار خانگی و افراد تحت پوشش آنها مشمول مقررات بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد تامین اجتماعی می‌شوند.

به گزارش سازمان تامین‌اجتماعی، عضو یا اعضای خانواده که حائز شرایط مقرر در قانون و آیین‌نامه مربوط هستند و در فضای مسکونی به کسب و کار خانگی اشتغال به کار دارند، می‌توانند از مزایای در نظر گرفته شده استفاده کنند.

افراد غیرعضو خانواده از شمول مقرراتی که به آن اشاره شد خارج هستند، همچنین مشمولان صندوق بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر از شمول ضوابط مورد نظر خارج بوده و تابع قوانین و مقررات صندوق تامین اجتماعی خواهند بود. معرفی شاغلان کسب و کار خانگی توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی یا واحدهای تابعه انجام می‌شود و حداکثر سن برای پذیرش درخواست و عقد قرارداد برای مردان 50 سال و برای زنان 45 سال است که در غیر این صورت افراد متقاضی باید دو برابر مازاد سنی مقرر دارای سابقه پرداخت حق‌بیمه نزد سازمان تأمین‌اجتماعی باشند. به عنوان مثال چنانچه مردی در تاریخ ارائه تقاضا 52 سال سن داشته باشد باید چهار سال سابقه پرداخت حق‌بیمه نزد سازمان تأمین‌اجتماعی را دارا باشد.

متقاضی می‌تواند با انتخاب یکی از نرخ‌ها مانند نرخ 14 درصد (12 درصد سهم بیمه‌شده + 2 درصد سهم دولت) شامل بازنشستگی و فوت بعد از بازنشستگی از حمایت‌های بیمه‌ای مربوط بهره‌مند شود.

متقاضیان همچنین با انتخاب نرخ 16 درصد (14 درصد سهم بیمه‌شده + 2 درصد سهم دولت) شامل بازنشستگی و فوت قبل و بعد از بازنشستگی و نرخ 20 درصد (18 درصد سهم بیمه‌شده + 2 درصد سهم دولت) شامل بازنشستگی، فوت و ازکارافتادگی از حمایت‌های بیمه‌ای مربوط بهره‌مند می‌شوند.

چنانچه شاغلان کسب و کار خانگی سابقه پرداخت حق‌بیمه نزد سازمان تأمین‌اجتماعی نداشته باشند، می‌توانند دستمزد مبنای پرداخت حق‌بیمه خود را بین حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار و حداکثر دستمزد مصوب زمان عقد قرارداد انتخاب کنند.

درصورتی که متقاضی دارای سابقه پرداخت حق‌بیمه قبلی به مدت 360 روز یا بیشتر نزد سازمان تأمین‌اجتماعی باشد، میانگین مبنای پرداخت حق‌بیمه وی در آخرین 360 روز به عنوان مبنای پرداخت حق‌بیمه، ملاک عمل قرار می‌گیرد.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 1:16 عصر     |     () نظر

سخن عامیانه‌ای بین مردم است که می‌گوید: «یک روز دوران نامزدی، بهتر از یک سال دوران بعد از عروسی است!» این سخن، هرچند مبالغه‌آمیز است، اما حقیقت مهمی را بیان می‌کند. واقعا دوران نامزدی از جهاتی مهم‌تر، شیرین‌تر، پربارتر، لذتبخش‌تر و سازنده‌‌تر از دوران پس از عروسی است و می‌توان در این دوران، شالوده و پایه‌های زندگی آینده را بنا نهاد.

زندگی، شخصیت، رفتار و گفتار، خانواده و فرهنگ خانوادگی هر کدام از ما با دیگری متفاوت است و درست به همین دلیل انتخاب و ارتباط ما با طرف موردنظرمان نیز با دیگران فرق می‌کند. درست به دلیل همین تفاوت‌ها، مقایسه کردن، یکی از رفتارهای اشتباهی است که بشدت به رابطه دو نفر آسیب می‌رساند. اگر به این رفتار، حس انتقامجویی هم اضافه شود، پایان ماجرا معلوم است.

خیلی از ما عادت کرده‌ایم زندگی و روابط شخصی‌مان را با رابطه و زندگی دیگران مقایسه کنیم و به دنبال این مقایسه هم، یا از طرف مقابل توقع‌های خاصی داشته باشیم یا انتقام ناکامی‌های قبلی‌مان را از نامزدمان بگیریم! مقایسه کردن را فراموش کنیم و به خاطر بسپاریم که رابطه هر کدام از ما منحصر به‌فرد است و مثل خود ما و رفتارهای ویژه خود ما هستند.

با کمی دقت و تیزهوشی می‌توانیم طوری رفتار کنیم که همیشه برای هم حرفی برای گفتن داشته باشیم و از هم خسته نشویم. مطالعه، آگاهی از آنچه در اطراف ما می‌گذرد، آگاهی از علایق و نیازهای طرف مقابل و احترام همگی راهکارهایی است که دو نفر را همیشه برای هم دوست‌داشتنی و نو نگه می‌دارد. در یک کلام اگر از همدیگر عقب بمانیم، زندگی‌مان نابود می‌شود؛ مثل ترازویی که همیشه یک کفه آن سنگین‌تر از دیگری است. زن و مرد باید همپای هم حرکت کنند تا همیشه همراه هم باشند.

کودکان را دیده‌اید که چطور بی‌پروا و آزاد ابراز احساسات می‌کنند. هرچند قرار نیست ما هم مثل کودکان رفتار کنیم، اما باید صداقت و آزادی در نشان دادن احساسات را از آنها یاد بگیریم. وقتی احساسات‌مان را صادقانه بیان می‌کنیم، همان‌طور هم جواب می‌گیریم. بنابراین به جای این که با تکلف رفتار کنیم و از ابراز احساسات بترسیم، راحت و آزاد ابراز محبت کنیم. حتی با گفتن دلخوری‌هایمان، به طرف مقابل فرصت دفاع می‌دهیم و همین فرصت، کدورت‌های بین ما را از بین می‌برد؛ پس از حرف‌زدن نترسیم.

«هدیه» در جلب دل‌ها و افزایش محبت‌ها، نقش عجیبی دارد. بر نامزدها لازم است که از این نکته زیبا و مهم غفلت نکنند. لازم نیست که هدیه گرانقیمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه طرف باشد و مهم‌تر آن که با ظرافت داده شود! هدیه دادن، ظرافت و سلیقه می‌طلبد، این هم فراموش نشود که هدیه دادن باید دوطرفه باشد.

در نهایت این که نامزدی می‌تواند شیرین‌ترین دوران پیش از شروع زندگی مشترک باشد؛ اگر توقع‌ها، خواسته‌ها و محبت‌ها خالص و دوست‌داشتنی و همراه با عقل و منطق باشد.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 1:14 عصر     |     () نظر

دوران نامزدی، بهترین فرصت برای محک زدن روابط زوج‌های جوان در زندگی مشترک آینده است
دوران نامزدی از مهم‌ترین و حساس‌ترین دوران زندگی است. دلیلش هم این است که بجز شیرینی، چگونگی برخورد و عملکرد افراد در این دوران قانون اساسی زندگی مشترک آینده‌شان را رقم می‌زند. بنابراین اگر کمی پا کج بگذارید یا خطا کنید، ممکن است روزهای خوش نامزدی و حتی بعد از آن را تلخ و سیاه کنید.

 

بابک رهبری ـ روان‌شناس بالینی و عضو انجمن علمی روان‌شناسی بالینی ـ درباره دوران نامزدی می‌گوید: دوران نامزدی، بهترین فرصت برای محک زدن روابط آینده است. اگرچه این دوران در مقایسه با زندگی زیر یک سقف خیلی سطحی است، اما به هر حال مشت نمونه خروار است و اگر در دوران نامزدی‌تان با مشکلاتی روبه‌رو بودید، به احتمال قریب به یقین همین مشکلات به صورت تشدیدیافته‌ای به زندگی مشترکتان هم راه پیدا می‌کند، مگر این که از همین حالا به فکر اصلاح خود و رابطه دو نفره‌تان باشید.

چگونه رفتار کنیم؟

همه ما در دوران نامزدی ممکن است اشتباهاتی کنیم، اگر اشتباهات کوچک باشد قابل جبران است، اما اشتباهات بسیار بزرگ قابل جبران نیست. در این باره رهبری می‌گوید: زن یا شوهر گاهی تصور می‌کنند باید برای این که نشان دهند با هم توافق دارند از خواسته‌های خود چشم‌پوشی کنند که این خیلی اشتباه است و در آینده به روابط آسیب می‌رساند.

وی ادامه می‌دهد: دوران نامزدی، بهترین فرصت برای محک زدن روابط آینده است. اگرچه این دوران در مقایسه با زندگی زیر یک سقف خیلی سطحی است، اما به هر حال مشت نمونه خروار است و اگر در دوران نامزدی با مشکلاتی رو‌به‌رو بودید، به احتمال قریب به یقین همین مشکلات به صورت تشدیدیافته‌ای به زندگی مشترکتان هم راه پیدا می‌کنند، مگر این که از همین حالا به فکر اصلاح خود و رابطه دو نفره‌تان باشید.

درست است که ما باید با همسر آینده‌مان روراست باشیم، اما دلیلی ندارد که وی بداند مثلا پسرخاله ما شش سال پیش از ما خواستگاری کرده یا ما در هفده سالگی به دختر همسایه‌مان علاقه‌مند شده بودیم. البته اگر مساله جدی‌ مانند نامزدی قبلی وجود داشته حتما باید عنوان شود، اما مطرح کردن موارد عاطفی که اهمیت چندانی نداشته، تنها موجب بی‌اعتمادی طرف مقابل شده و ممکن است وی از این مساله به عنوان نقطه‌ضعف شما استفاده کند.

بابک رهبری معتقد است شاید شما تصور کنید آشنا شدن با فرد ایده‌آل‌تان برای خوشبختی شما کافی است و دیگر نیازی نیست زمانی را به خانواده یا دوستانتان اختصاص دهید، شاید هم دخالت خانواده و دوستان در مورد رابطه شما و نامزدتان باعث شده چنین تصمیمی اتخاذ کنید. به هر حال، دلیل این تصمیم هرچه باشد، دلیل درستی نیست.

افراد بویژه در اوایل زندگی مشترک برای حل مشکلات خود به یک شبکه حمایت اجتماعی قوی نیاز دارند؛ شبکه‌ای که اعضای خانواده و دوستان قدیمی از مهم‌ترین اعضای آن به شمار می‌روند. شما با تقسیم وقت خود و اختصاص دادن بخشی از آن به خانواده و دوستانتان، به آنها نشان می‌دهید هنوز هم برای شما مهم بوده و به آنها در کنار آمدن با این تغییر کمک می‌کنید.


نکته: گاهی افراد متوجه تفاوت‌های اساسی و مشکلات در طرف مقابل می‌شوند، اما چون فکر می‌کنند می‌توانند او را تغییر دهند این مسائل را نادیده می‌گیرند اما همان طور که قبلا هم اشاره کردیم کسی را برای ازدواج انتخاب کنید که او را همان طور که هست بدون هیچ تغییری می‌پذیرید

 

گاهی افراد دوره آشنایی را طی می‌کنند، اما با وجود مشکلات به دلیل قضاوت منفی مردم در مورد خود، آنها را نادیده می‌گیرند. گاهی افراد پیش از این که از همدیگر شناخت پیدا کنند، قول ازدواج می‌دهند و برای خود تعهد ایجاد می‌کنند. برخی اوقات حتی اگر طرف مقابل درخواست زمان بیشتر برای آشنایی را از آنها بکند، او را متهم به زیر پا گذاشتن تعهد می‌کنند.

چقدر نامزد بمانیم؟

دوران آشنایی و نامزدی چه مدت باید باشد؟ شش ماه؟ یک سال؟ در این باره بابک رهبری می‌گوید: همان‌طور که داشتن دوران آشنایی کوتاه‌مدت توصیه نمی‌شود، طولانی‌شدن دوران آشنایی هم تبعات منفی‌ دارد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به از دست دادن تمایل و انگیزه طرفین ‌برای ازدواج، احتمال افزایش دخالت والدین و حساس شدن طرفین و به تبع آن، افزایش توقعات و تعارض‌ها اشاره کرد.

8 اشتباه مهم

ـ نامزد شما همکارتان نیست که اشتباهات کاری‌اش را با صراحت و جدیت یادآوری کنید. درباره نامزد و همسر، فقط پیشنهاد وجود دارد، حتی جایی که می‌خواهید انتقاد کنید باید پیشنهاد دهید. یادتان باشد صحبت کردن درباره کلیات خیلی بهتر از صحبت کردن درباره جزئیات است.

ـ همسر آینده شما انتظار دارد وقت بیشتری برای با هم بودنتان بگذارید و برای شناخت همدیگر، واکندن سنگ‌های هم و آشنا شدن با اخلاق یکدیگر اهمیت قائل شوید. اگر قرار باشد بیشتر وقتتان را با کار، دوستان یا درگیری‌های شخصی‌تان بگذرانید، هیچ قدم مثبتی برای شناخت همدیگر و آمادگی برای زندگی برنداشته‌اید.

ـ نامزد شما دوست دارد شما را آراسته و زیبا ببیند. باور کنید نامرتب بودن شما چیزی به ارزش‌های وجودی‌تان اضافه نمی‌کند. البته این به معنای از آن طرف بام افتادن نیست.

ـ قرارها، تلفن‌ها، رفت و آمد و جیک و پیک همسرتان را زیر نظر نگیرید. روی مکالمات او با خانواده‌اش، دوستان یا همکارانش ریز نشوید و مرتب سوال و جواب نکنید. مگر آن که بخواهید در همان لحظه نامزدی‌تان را مختومه اعلام کنید و زندگی آینده‌تان را از دست بدهید.

ـ ممکن است در روزهای اول، شما سوگلی خانواده همسرتان باشید که در هر مهمانی باید حضور پیدا کرده و زیر ذره‌بین عمه، عمو، خاله و دایی نامزدتان قرار بگیرید. همسرتان را به دلیل این که مجبورید در جمع خانواده او حاضر شوید سرزنش نکنید و اگر کلافه شدید، سعی نکنید این کلافگی را به نامزدتان نشان دهید یا بیان کنید.

ـ بعضی از افراد به علت این که بتوانند علاقه طرف مقابل را به خود جلب کنند، سعی می‌کنند بعضی از رفتارهایشان را تغییر دهند. البته تغییر دادن رفتار فی‌نفسه کار بدی نیست، اما اگر قصد ما این باشد که فقط در دوران آشنایی این کار را انجام داده و بعد از ازدواج به روال خود برگردیم یا به عبارتی برای مدتی نقش بازی کنیم، این کار ما نوعی فریب محسوب شده و بعدها موجب بروز مشکلات بزرگی در زندگی مشترک می‌شود.

گاهی هم بدون این که هیچ علاقه و جذابیتی باشد به فکر ایجاد تفاهم هستیم و فکر می‌کنیم با ازدواج علاقه ایجاد می‌شود. همان طور که تنها با علاقه نمی‌توان تفاهم ایجاد کرد تنها با تفاهم هم نمی‌توان انتظار علاقه و جذابیت داشت. تفاهم مهم است، اما علاقه، تعهد و تفاهم در کنار همدیگر است که به ازدواج موفق منجر می‌شود.

گاهی افراد متوجه تفاوت‌های اساسی و مشکلات در طرف مقابل می‌شوند، اما چون فکر می‌کنند می‌توانند او را تغییر دهند این مسائل را نادیده می‌گیرند، اما همان طور که قبلا هم اشاره کردیم کسی را برای ازدواج انتخاب کنید که او را همان طور که هست بدون هیچ تغییری می‌پذیرید.

مشکلات را حل کنید نه جذب!

بابک رهبری می‌گوید: آنجا که شما و نامزدتان تازه با هم آشنا شده‌اید، طبیعی است که در مورد بعضی از مسائل زندگی با هم کمی تعارض و اختلاف‌نظر داشته باشید، اما نکته مهم این است که هیچ مشکلی با گذشت زمان خودبه‌خود حل نمی‌شود. درست است که شما با گذشت زمان به اخلاق و روحیات نامزدتان بیشتر آشنا می‌شوید، اما آشنایی به‌تنهایی برای حل مسائل کافی نیست، تنها در صورتی که شیوه‌های حل تعارض را با نامزدتان تمرین کنید، می‌توانید به داشتن یک زندگی مشترک موفقیت‌آمیز امیدوار باشید.

به گفته این کارشناس، اگر در مواردی نظر نامزدتان با شما متفاوت است از روش اولویت‌بندی کمک بگیرید. ببینید از کدامیک از این خواسته‌ها می‌توانید بگذرید و کدامیک برایتان کلیدی‌تر است. اگر همه خواسته‌های خودتان برایتان مهم باشد و همه گفته‌های او بی‌اهمیت، هیچ اتفاق خوبی در انتظار رابطه شما نخواهد بود. یادتان نرود اگر می پذیرید از چیزی بگذرید، حق ندارید از این لحظه به بعد همسرتان را به خاطر گذشتتان زیر سوال ببرید.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 1:13 عصر     |     () نظر

 شاید باورش سخت باشد، اما چنانچه دارویی که برای درمان بیماری شما از سوی پزشک متخصص تجویز شده است تا مدت زمان مشخص و به میزان تعیین‌شده مصرف شود، می‌تواند یک راه‌حل درمانی موثر تلقی گردد و خارج از این چارچوب هم می‌تواند اثرات مخربی را بر بدنتان به جا گذارد.

با وجود آن‌که بارها توصیه شده است که قبل از مصرف هر دارو به نام دارو و مطالب توصیه شده روی بسته‌بندی آن و بروشور داخل جعبه توجه کنید و پزشک یا داروساز را از موارد و بیماری‌های خاص خود یا مصرف داروهای دیگر، برای جلوگیری از تداخلات دارویی و کاهش اثرات مثبت درمانی آن آگاه کنید، اما در بسیاری اوقات نسبت به این موارد بی‌توجه هستیم.

بی‌شک آگاهی از روش صحیح مصرف و نگهداری دارو و جلوگیری از مصرف خودسرانه و ناآگاهانه آن می‌تواند باورهای غلط مبنی بر بی‌تاثیربودن برخی داروها را از بین‌ببرد.

دکتر مهنوش محمدی، داروساز و کارشناس امور دارویی سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت در گفت‌وگو با جام‌جم افزود: دارو اگر به‌اندازه و صحیح مصرف شود، موثر خواهد بود و هرتوصیه‌ای برای زمان و نوع مصرف دارو لزوما برای دیگر داروها یکسان نیست، اما یک توصیه کلی وجود دارد ‌که براساس آن بجز بیماران کلیوی همه افراد باید داروهایشان را با مقادیر زیادی آب مصرف کنند، چراکه آب فراوان می‌تواند به دفع ضایعات و سموم بدن کمک کند.

نگهداری دارو در یخچال ممنوع

خیلی‌ها تصور می‌کنند که یخچال محیط مناسبی برای نگهداری داروهاست، در حالی که داروها را باید در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم نگهداری کرد، مگر این‌که روی بسته‌بندی دارو شرایط خاصی برای نگهداری آن توصیه شده باشد.

دکتر محمدی در ارتباط با شرایط نگهداری دارو می‌گوید: قبل از مصرف هر دارویی باید به تاریخ انقضای دارو توجه کرد و پس از اتمام دوره انقضا نباید آن را در کنار دیگر داروها نگه‌داشت، بخصوص در مورد قطره‌های چشمی پس از بازشدن، تا مدت ذکر شده روی جعبه یا بروشور قابل نگهداری است. همچنین داروهای یخچالی در صورتی که بیشتر از  24 ساعت خارج از یخچال مانده باشد، غیرقابل مصرف است.

فراموش‌کردن زمان مصرف دارو

بارها برای همه ما پیش آمده که مصرف یک دز دارو بخصوص داروهای بیماری‌های عفونی (آنتی‌بیوتیک) را که باید در زمان‌های مشخصی مصرف شود، فراموش می‌کنیم. در چنین شرایطی برخی می‌گویند که به محض یادآوری بلافاصله دارو را مصرف کنید، اما برخی دیگر معتقدند که اگر زمان اندکی تا مصرف دز بعدی مانده باشد، باید از دوبرابر‌کردن مقدار آن خودداری کرد.

دکتر محمدی در این ارتباط می‌گوید: زمان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در اثربخشی آن بسیار موثر است، اما در ارتباط با نحوه عملکرد هنگام از یاد بردن یک دز دارو توصیه یکسانی وجود ندارد و تنها پزشک متخصص می‌تواند به بیمار بگوید که چگونه عمل کند، چراکه در برخی موارد مصرف دو دز از دارو در فاصله زمانی نزدیک به هم می‌تواند آسیب‌رسان باشد.

این داروساز با تاکید بر دقت والدین بر انجام روش صحیح درست‌کردن شربت آنتی‌بیوتیک برای کودکان ادامه می‌دهد: برای این منظور ابتدا باید شیشه حاوی پودر دارو را خوب تکان داد و آن را با آب جوشیده سرد شده تا حدی کمتر از خط تعیین شده روی شیشه پر کرد و پس از حل شدن کامل پودر در آب، شیشه را تا میزان روی شیشه پر کرد.

نکته مهم‌تر آن‌که حتی اگر محتوای دارو تا پایان دوره درمان، که باید به طور کامل طی شود به اتمام نرسید، باید آن را دور انداخت، چرا که شربت‌هایی که با افزودن آب تهیه می‌شود فقط تا هفت روز در دمای اتاق و دو هفته در یخچال قابل نگهداری است.

مصرف داروها؛ نه همراه با ترکیبات کلسیمی

یکی از توصیه‌های مهم در ارتباط با نحوه مصرف دارو آن است که دارو را نباید همراه چای، قهوه یا نوشابه حاوی کولا و شیر مصرف کرد، زیرا باعث کاهش اثرات دارو می‌شود حتی باید برای از بین بردن طعم نامطبوع داروها سعی کنید از آب خنک یا از یخ برای کودکان که چند ثانیه‌ای روی زبان آنها گذاشته شود، استفاده کرد.

دکتر محمدی با تاکید بر این‌که داروهای جامد مانند قرص و کپسول را باید با یک تا دو لیوان آب خورد، می‌گوید: در غیر این صورت ممکن است دارو حین عبور از مری باعث خراشیدگی و زخم شود. همچنین باید بعد از مصرف قرص یا کپسول به مدت نیم‌ساعت دراز کشید. اما این‌که خوردن چه دارویی همراه با غذا خوب است یا به صورت ناشتا، فقط پزشک متخصص می‌تواند نظر بدهد.

این داروساز می‌افزاید: اما غذاهای کلسیمی چون لبنیات، روند جذب دارو را در سیستم گوارش مختل می‌کند. در نتیجه باید مصرف لبنیات را حداقل تا یک ساعت پس از مصرف دارو به تعویق انداخت. این نکته در مورد آبمیوه‌ها هم به دلیل اسیدی بودنشان صدق می‌کند البته در مورد مکمل‌های مفید چون آهن، روی و کلسیم، فقط خوردن قرص آهن به صورت ناشتا توصیه می‌شود و دو مورد دیگر را بهتر است در صورت پربودن معده مصرف کرد.

دارو را خودسرانه قطع نکنید

پزشکان بارها تاکید کرده‌اند که برای مشاهده اثرات درمانی دارو لازم است دوره درمان توصیه شده را حتی با وجود از بین رفتن نشانه‌های ظاهری بیماری کامل کرده و از قطع مصرف خودسرانه دارویی که برایتان تجویز شده خودداری کنید.

دکتر محمدی در این ارتباط به نکته مهمی بخصوص در ارتباط با داروهای اختلالات روانی اشاره کرده و می‌گوید: بیماران مبتلا به اختلالات روانی نباید انتظار اثربخشی دارو را پیش از گذشت دو تا سه هفته از مصرف دارو داشته باشند. به بیان دیگر این داروها پس از گذشت حداقل سه هفته از مصرف، اثرات خود را نشان می‌دهد. همچنین این داروها را نباید سرخود و یکدفعه قطع کرد، بلکه قطع آن باید به طور تدریجی صورت بگیرد.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:30 صبح     |     () نظر

‌افسردگی‌ام هیچ فرقی نکرده دکتر!- ‌هیچ؟!- ‌بله، هنوز همان‌طور غمگینم. همیشه همین‌طورم. ‌و هنوز زیاد گریه می‌کنی؟‌بله، خیلی. مثل سابق. مثل همیشه.

 


- ‌هنوز دست و دلت به کار نمی‌رود؟

- ‌نه، اصلا. هیچ فرقی نکرده‌ام.

- ‌داروهایت را مرتب می‌خوری؟

- ‌بله.

- ‌مرتب؟

- ‌آن قرص‌ و کپسولی را که نوشته بودید، یک هفته مرتب خوردم.

- ‌چی؟ فقط یک هفته؟!

- ‌بله.

- ‌یعنی الان یک ماه است که داروهایت را قطع کرده‌ای؟

- ‌بله.

- ‌برای چی؟ من که گفتم آن داروها را باید هر روز بخوری!

- ‌خب، دیدم توی آن یک هفته‌ای که دارو خوردم، هیچ فرقی نکردم. قبلا هم شنیده بودم که این قرص‌های اعصاب، کلی عارضه دارد و آدم را معتاد می‌کند. گفتم افسردگی‌ام که درمان نمی‌شود هیچ، ممکن است عوارض این قرص‌ها هم نصیبم شود و معتاد شوم...

توصیه پزشک

بگذارید یک سوال ازتان بپرسم: اگر قلبتان ‌درد بگیرد و دکتر بگوید شما باید تا آخر عمرتان شبی یک آسپیرین بخورید، باز هم ترس برتان می‌دارد که نکند به آسپیرین معتاد شوید؟! مطمئنا می‌گویید نه! می‌دانید چرا؟.

چون بیشترمان عادت کرده‌ایم بین بیماری‌های جسمی و روانی فرق بگذاریم؛ اما از نظر پزشکان، هیچ تفاوتی بین این بیماری‌ها وجود ندارد؛ یعنی به همان سادگی که ممکن است یک روز قلب‌ آدم محتاج آسپیرین (یا یک داروی دیگر) ‌شود، مغز آدم هم ممکن است یک روز محتاج فلوکستین (یا یک داروی دیگر) شود.

‌ضمن این‌که بیشتر درمان‌های روانپزشکی، بلندمدت‌ است؛ دقیقا مثل درمان‌های دیابت، فشار خون، صرع و... مثلا همین فلوکستین که یک داروی ضد افسردگی است، بین چهار تا شش هفته طول می‌کشد تا به حداکثر کارایی خودش برسد، اما خیلی‌ها وقتی آن را یکی دو هفته مصرف می‌کنند و تاثیر دلخواهشان را نمی‌بینند، عطایش را به لقایش می‌بخشند.


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط محسن یزدانی زازرانی 91/8/29:: 11:28 صبح     |     () نظر

<   <<   21   22   23   24   25   >>   >
درباره
صفحه‌های دیگر
پیوندها
لیست یادداشت‌ها
آرشیو یادداشت‌ها