روایتی از سید مجتبی هاشمی فرمانده جنگ های نامنظم از زبان همرزمش مصطفی باغبانی برگرفته از کتاب "آقا سید مجتبی" بیان می شود:...محلی که از آن به عنوان دریاچه ماهی نام برده می شود، منطقه ای بود که عراقی ها آن موقع به خاطر اینکه جلوی ما را بگیرند و سد ایجاد کنند، آب در آن می ریختند. به همین خاطر ما مجبور می شدیم روز بعد با پمپ آب آن منطقه را خالی کنیم.

از این طرف عراقی ها آب می ریختند و از طرف دیگر ما با پمپ، آب را خالی می کردیم. تا مدتی این داستان ادامه داشت، اما از آن جایی که هزینه این کار، یعنی خالی کردن آب با پمپ بالا بود، دیگر قادر به انجام آن نبودیم.

اینجا بود که آقا ابتکاری به خرج داد. او دستور داد به جای خالی کردن آب، از رودخانه مجاور آن قدر آب داخل منطقه بریزیم تا جایی که بتوان روی آب قایق انداخته و با قایق تردد کنیم.

عراقی ها وقتی این حرکت ما را دیدند، بیکار ننشستند. آنها با مین های خورشیدی که از آلمان خریده بودند، آب را مسلح کردند تا ما نتوانیم با قایق روی آب حرکت کنیم و در صورت انجام این کار، قایق به مین ها برخورد می کرد و منفجر می شد.

در مقابل، آقامجتبی فکر دیگری کرد. او گفت:" مقدار زیادی تخم ماهی از شیلات می گیریم و در اینجا ماهی پرورش می دهیم و با این کار غذای رزمندگان را تامین می کنیم." همین کار را هم کردیم و این شد که منطقه "دریاچه ماهی" لقب گرفت.